| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
M harfi ile başlayan 295 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| MUKTEDİR |
Iktidarlı, gücü yeten, becerebilen. |
ERKEK |
| MUKTEFİ |
1. İktifa eden. 2. Ardı sıra izinden gidilmiş örnek olan. Hz. Peygamber(s.a.s.)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MUNGAR |
Eli açık, cömert. |
ERKEK |
| MUNİS |
Ünsiyetli alışılan, yadırganmaz, alışılmış. Cana yakın sevimli. İnsandan kaçmayan. |
ERKEK |
| MUNİSE |
Sıcak kanlı, sevimli |
ERKEK |
| MUNTEKA |
Hz. Peygamberin isimlerinden |
ERKEK |
| MURAD |
Arzu, istek, dilek. Maksat meram. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MURAT |
Dilemek, arzu etmek |
ERKEK |
| MURATHAN |
Murat+Han |
ERKEK |
| MURTAZA |
1. İrtiza edilmiş, beğenilmiş seçilmiş. Güzide. 2. Allah'ın razı olduğu kişi, kendisinden razı olunan kişi. Aliyyü'lMurtaza Hz. Ali'nin lakabı. |
ERKEK |
| MUSA |
Sudan gelmek anlamındadır. Bir peygamber adı |
ERKEK |
| MUSAB |
Zor. Güçlü, dayanıklı. Ashâbdan ünlü şehid Mus'ab b. Umeyr'in adıdır. |
ERKEK |
| MUSADDIK |
Gerçekliğini ve geçerliliğini resmi yazı ile bildiren. Tasdik eden. |
ERKEK |
| MUSLİH |
İslah eden, iyileştiren, düzeltici, arabulucu. Barıştıran. Bu kelime Kur'an'da birkaç defa zikredilmiştir. |
ERKEK |
| MUSLİHİDDİN |
Dinin salahı için çalışan. |
ERKEK |
| MUSTAFA |
Temizlenmiş, saf hale getirilmiş |
ERKEK |
| MUŞTU |
Müjde, sevindirici haber. |
ERKEK |
| MUŞTUBEY |
Müjde, sevindirici haber. |
ERKEK |
| MUTA |
İtaat olunan, boyun eğilen, başkalarının kendisine itaat ettikleri. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MUTAHHAR |
Takdir edilmiş, temizlenmiş, temiz. Temiz mübarek. |
ERKEK/KIZ |
| MUTARRA |
Çok taze, parlak. |
ERKEK/KIZ |
| MUTASIM |
1. İtisam eden, eliyle tutan, yapışan. 2. Günahtan çekinen. 3. Allah'ın ipine sımsıkı sarılan. |
ERKEK |
| MUTE |
Ürdün'de Lut gölünün kuzeyinde verimli bir ova. Peygamberliğin son dönemlerinde hristiyanlarla yapılan savaşın adı. |
ERKEK |
| MUTİ |
1. İtaat eden, baş eğen, veren. Tabi, bağlı. 2. Rahat ve uslu. |
ERKEK |
| MUTLAY |
Mutlu, sevinçli ay. |
KIZ/ERKEK |
| MUTLU |
Talihli, uğurlu. Bahtiyar. |
KIZ/ERKEK |
| MUTLUALP |
Talihli, uğurlu. Bahtiyar. |
ERKEK |
| MUTLUER |
Talihli, uğurlu. Bahtiyar. |
ERKEK |
| MUTLUGÜN |
Talihli, uğurlu. Bahtiyar. |
ERKEK |
|
|
| MUTLUHAN |
Mutlu, sevinçli ay. |
ERKEK |
| MUTLUKANİ |
Talihli, uğurlu. Bahtiyar. |
ERKEK |
| MUTLUTEKİN |
Mutlu, sevinçli ay. |
ERKEK |
| MUVAFFAK |
1. Allah'ın yardımına ulaşmış, işi rast gitmiş kimse. 2. Başaran beceren. |
ERKEK |
| MUVAHHİD |
Allah'ın birliğine inanan. Allah'tan başka hiçbir ilah ve kanun koyucu tanımayan, yalnız Allah'tan gelen emirleri kabul eden. |
ERKEK/KIZ |
| MUVAKKAR |
Tevkir edilmiş, ağırlanmış, saygı gösterilmiş olan. Vakarlı, ağırbaşlı. |
ERKEK |
| MUZAFFER |
Zafer kazanan, galip gelen |
KIZ/ERKEK |
| MUZAM |
Bir şeyin en büyük kısmı. |
ERKEK |
| MUZİ |
Işık veren parlayan parlak. |
ERKEK/KIZ |
| MÜBAREK |
1. Berekeüi, feyizli. Uğurlu, hayırlı, kutlu, mutlu. 2. Beğenilen, sevilen, kızılan şaşılan kimse. Bir şey hakkında sözleşme. |
ERKEK |
| MÜBELLİĞ |
1. Tebliğ eden, haber veren bildiren. 2. Büyük camilerde imamın söylediğini tekrarlayan kimse. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜBEŞŞİR |
Müjdeci, muştucu. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜBİN |
1. İyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan, hayn serden ayıran. 2. Açık anlaşılır, aşikar, belli. 3. Kur'an'ı Kerim'i bazen de peygamber(s.a.s.)'i vasfetmek için kullanılmıştır. |
ERKEK |
| MÜBŞER |
İbşar olunmuş, müjdelenmiş, mübeşşer. |
ERKEK |
| MÜBTEHİC |
Sevinçli, sevinmiş, memnun, mesrur, şad. |
ERKEK |
| MÜCAB |
Kabul cevabı almış olan. Duası kabul olunan. |
ERKEK |
| MÜCADELE |
1. Uğraşma, savaşma, çatışma. 2. Kur'ân surelerinden birisinin adı. |
ERKEK |
| MÜCAHİDDİN |
Din savaşçısı, İslam askeri. |
ERKEK |
| MÜCAHİT |
Savaşçı, Cihada katılan |
ERKEK |
| MÜCMEL |
Kısa ve az sözle anlatılmış, öz, özet. |
ERKEK/KIZ |
| MÜCTEBA |
Seçilmiş, seçkin. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜCTEHİD |
İctihad eden, gücü yettiği kadar çalışan. Ayet ve hadislerden seri hükümler çıkaran din alimi. İmamı Azam gibi. |
ERKEK |
| MÜDAFİ |
Müdafaa eden, koruyan. Savunan,dayanan. |
ERKEK |
| MÜDRİK |
İdrak eden, anlayan, aklı ermiş. |
ERKEK |
| MÜEMMİL |
Temin edilmiş, sağlanmış, emniyete alınmış. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜEYYED |
Teyid edilmiş, kuvvetlendirilmiş, sağlam. Doğrulanmış. Yardım gören. |
ERKEK/KIZ |
| MÜFAHİR |
Övünen. |
ERKEK |
| MÜFERREC |
1. Meydanı olan, geniş. 2. Keder gideren. |
ERKEK |
| MÜFERRİH |
Ferahlık veren, iç açan. |
ERKEK/KIZ |
| MÜFİD |
l. İfade eden, anlatan, manalı. 2. Faydalı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
|
|
| MÜFİT |
Faydalı, yararlı |
ERKEK |
| MÜFİZ |
Feyizlendiren, feyiz veren. Allah'ın isimlerinden. "Abd" takısı alarak kullanılır. Abdulmuflz. |
ERKEK |
| MÜFTEHİR |
1. İftihar eden, övünen. Şanlı, şerefli. 2. Parasız işgören, fahri. |
ERKEK |
| MÜHİB |
1. Heybetli, korkunç, korkutan. 2. Tehlikeli ve saygı uyandıran. |
ERKEK |
| MÜJDAT |
Müjdeler, sevinçli haberler |
ERKEK |
| MÜKAFİ |
Eşit, beraber. |
ERKEK |
| MÜKERREM |
Yardımsever, ikram sever |
ERKEK |
| MÜKREM |
Kerem ve şeref ile nitelenmiş olan. |
ERKEK |
| MÜKREMİN |
Konuksever, ikram sever |
ERKEK |
| MÜKRİM |
İkramcı, ikram eden, ağırlayanağırlayıcı, misafirperver. |
ERKEK |
| MÜLAYİM |
1. Uygun, muvafık. 2. Yumuşak huylu, yavaş kimse. Pekliği olmayan. |
ERKEK |
| MÜLHİM |
İlham veren, içe doğduran, esinlendiren. |
ERKEK |
| MÜLKET |
Ülke. |
ERKEK |
| MÜLTEKA |
Kavuşma, buluşma, birleşme yeri. |
ERKEK/KIZ |
| MÜLTEMl |
Parlayan, parıldayan. |
ERKEK |
| MÜMİN |
İman etmiş, İslam dinine inanmış, müslüman erkek. |
ERKEK |
| MÜMTAZ |
Seçkin, başkalarından ayrı tutulan |
ERKEK |
| MÜNCl |
İnca eden, kurtaran, halaskar. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜNİB |
1. İnabe eden, asiliği, azgınlığı bırakarak Allah'a yönelen. 2. Güzel yağan, faydalı yağmur. 3. Taze ve verimli bahar. |
ERKEK |
| MÜNİF |
1. Yüksek, ulu, büyük, ali, bülend. 2. Yüksek, büyük hükümler. |
ERKEK |
| MÜNİM |
Nimet veren, yedirip içiren. Takı alarak kullanılır. Abdülmün'im. |
ERKEK |
| MÜNİR |
1. Nurlandıran, ışık veren, parlak, ziyalar. 2. Kur'an'da peygambere ve ilahi kitaplara sıfat olarak kullanılmıştır. |
ERKEK |
| MÜNŞİ |
İnşa eden, yapan. Yapısı, üslubu güzel olan, iyi katib. |
ERKEK |
| MÜNTEHA |
Son, nihayet, uç, en son, akıbet. |
ERKEK/KIZ |
| MÜREN |
Akarsu, dere, ırmak. |
KIZ/ERKEK |
| MÜRİD |
1. İdare eden, emreden buyuran. 2. Bir şeyhe bağlı olan kimse. Türk dil kurallarına göre "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MÜRSEL |
Yollanmış, gönderilmiş olan |
ERKEK |
| MÜRŞİD |
1. İrşad eden, doğru yolu gösteren kılavuz. 2. Tari arka çıkan, yardım eden, koruyan. |
ERKEK |
| MÜRŞİT |
İrşad eden, doğru yolu gösteren |
ERKEK |
| MÜSLÜM |
İslam dininden olan / Teslim olan |
ERKEK |
|
| MÜŞFİK |
Şefkatli, merhametli |
ERKEK |
| MÜŞTAK |
Özleyen, göreceği gelen |
ERKEK |
| MÜZDAD |
Ziyadeleşmiş, artmış, çoğalmış. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MÜZDAT |
Ziyadeleşmiş, artmış, çoğalmış. |
ERKEK |
| MÜZEKKİR |
Zikreden, hatıra getiren anan. Zikreden ibadet eden. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜZEMMİL |
1. Bir şeye sarılmış sargılanmış. 2. Kur'anı Kerim'de bir sure adı. |
ERKEK |
