| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
M harfi ile başlayan 295 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| MENŞUR |
Neşrolunmuş, dağıtılmış, yayılmış. |
ERKEK |
| MENZUR |
Adanmış, vadedilmiş. Adak olarak belirtilmiş. |
ERKEK |
| MERAHAN |
1. Ferah, sevinç. 2. Zayıf olma hali. |
ERKEK |
| MERCAN |
deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü |
KIZ/ERKEK |
| MERD |
1. Adam, insan. 2. Özü sözü doğru kabadayı, yiğit. Türk dil kurallarına göre "d/t" değişmesiyle kullanılır. |
ERKEK |
| MERDAN |
Mertler, insanlar, erkekler, yiğitler. |
ERKEK |
| MERDİ |
Mertlik, erlik. Cesaret, yüreklilik, insanlık. |
ERKEK |
| MERDÜM |
1. insan, adam. 2. Gözbebeği. |
ERKEK/KIZ |
| MERGUB |
1. İstenilen, sevilen. 2. Herkes tarafından sevilip aranılan. |
ERKEK |
| MERİÇ |
Balkan yarımadasının güneydoğu kesiminden geçen akarsu. |
KIZ/ERKEK |
| MERİH |
Dünya'dan sonra güneşe en yakın olan gezegen. Mars |
ERKEK |
| MERKÜR |
Güneşe en yakın gezegen. |
ERKEK |
| MERT |
Yiğit, sözünün eri |
ERKEK |
| MERTCAN |
Yiğit can |
ERKEK |
| MERTEL |
Yiğit, sözünün eri |
ERKEK |
| MERTER |
Yiğit, sözünün eri |
ERKEK |
| MERTKAL |
Her zaman doğru kal. |
ERKEK |
| MERTKAN |
Mert soydan gelen. |
ERKEK |
| MERTOL |
Her zaman sözünün eri ol. |
ERKEK |
| MERVAN |
Emevi sülalesinin Mervan kolu. |
ERKEK |
| MERZAT |
Rıza, hoşnutluk. |
ERKEK |
| MERZUK |
Rızıklandmlmış, rızık verilmiş. |
ERKEK |
| MESlH |
1. Üzerine yağ sürülmüş. 2. Mesholunmuş, başka bir şekle girmiş olan. 3. Acaip, tuhaf. 4. Ölmek. Mesih Hz. isa'nın elini sürdüğü hastaların derhal iyileşmesi dtolayısıyla kendisine isim olarak verilmiştir. |
ERKEK |
| MESRUR |
Sevinçli, memnun, sevinmiş meramına ermiş. |
ERKEK/KIZ |
| MESTAN |
Savruk. Cüret sahibi |
ERKEK |
| MESUD |
Saadeüi, bahtlı, bahtiyar, kutlu. Türk dil kurallarına göre "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MESUT |
Mutlu, bahtiyar |
ERKEK |
| MEŞHED |
Bir adamın şehit olduğu veya bir şehidin gömüldüğü yiran'da ziyaretgah olan meşhur şehir. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MEŞHUR |
Ünlü, argın, tanınmış. |
ERKEK |
|
|
| MEŞKUR |
Beğenilmiş, övülmüş. Teşekkür edilmeye değer olan. |
ERKEK |
| METE |
Büyük Türk-Hun İmparatoru (M.Ö. 209-174). |
ERKEK |
| METEHAN |
Büyük Türk-Hun İmparatoru (M.Ö. 209-174). |
ERKEK |
| METİN |
1. Metanetli, sağlam, dayanıklı. 2. Özü, sözü doğru, sebatkar, itimat edilir. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| METİNER |
Metanetli, sağlam - Özü, sözü doğru |
ERKEK |
| MEVCUD |
Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır., ., |
ERKEK |
| MEVCUT |
Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. |
ERKEK |
| MEVDUT |
Sevilmiş, sevilen. Gaznelilerin bir hükümdarı. |
ERKEK |
| MEVLUD |
1. Yeni doğmuş çocuk. 2. İhsanın doğduğu y3. Doğulan zaman. Hz. Muhammed'in doğumunu anlatan manzum esTürk dil kurallarına göre "d/t" olarak kulla bılır. |
ERKEK |
| MEVLÜT |
Yeni doğmuş çocuk - Doğulan zaman |
ERKEK |
| MEVSUL |
Hz. Peygamber'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MEVZUN |
Biçimli, yakışıklı, güzel. |
ERKEK |
| MEYMUN |
Uğurlu, bereketli, kutlu. |
ERKEK |
| MEYSUR |
Kolaylanmış, kolaylaştırılmış şeyler. |
ERKEK |
| MEZİD |
Artmış, artırılmış, büyümüş. Türk dil kuralı açısından "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MISRA |
Şiirin bir satırı |
ERKEK |
| MİDHAT |
Övme. Türk dil kuralı açısından "d/t" değişmesiyle kullanılır. |
ERKEK |
| MİFTAH |
1. Anahtar. 2. Şifre cetveli. 3. Dil öğrenirken yapılacak tercüme ve meselelerin halledilmiş şekillerini gösteren kitap. 4. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MİHİN |
Büyük, ulu. |
ERKEK |
| MİHNE |
Düzleştirmek. |
ERKEK/KIZ |
| MİHRAN |
Nehir. Pakistan'dan geçen İndus nehrine İslam müellifleri tarafından verilen isim. |
ERKEK/KIZ |
| MİKAİL |
Allaha en yakın olduğuna inanılan dört melekten birinin adı |
ERKEK |
| MİKAT |
1. Tesbit edilen yer ve zaman. 2. Mekke yolu Üzerinde hacıların ihrama girdikleri yer. |
ERKEK |
| MİNŞAR |
1. Cennet. 2. Şişe sırça. 3. Zümrüt, zebercet. |
ERKEK/KIZ |
| MİRAÇ |
1. Merdiven. 2. Göğe çıkan. Hz. Muhammed(s.a.s)'in göğe çıktığı gece ki, Recep ayının 27'sine rastlayan kandil gecesidir. O gecede 5 vakit namaz farz kılınmıştır. |
ERKEK/KIZ |
| MİRALAY |
Albay |
ERKEK |
| MİRAN |
Beyler beyi |
ERKEK |
| MİRKELAM |
Güzel, nazik konuşan |
ERKEK |
| MİRZA |
Hükümdar soyundan gelen |
ERKEK |
| MİSAK |
Sözleşme, yemin, and, ahid. |
ERKEK/KIZ |
|
|
| MİSBAH |
Aydınlatma cihazı, ışık çırağı. Hz. Peygamber(s.a.s.)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MİTHAT |
Övme |
ERKEK |
| MİZAN |
1. Terazi. 2. Sağlama. |
ERKEK |
| MORAL |
mor ile al, hem mor hem al renkte |
ERKEK |
| MORAY |
mor renkte Ay |
ERKEK |
| MORGÜL |
mor renkte gül |
ERKEK |
| MORİPEK |
mor renkte ipek |
ERKEK |
| MUADDAL |
Hz. Peygamberin isimlerinden |
ERKEK |
| MUAMMER |
Uzun ömürlü, çok yaşayan |
ERKEK |
| MUATTAR |
Güzel kokulu, ıtırlı. |
ERKEK/KIZ |
| MUAZ |
1. Korunan, sığınan. 2. Çok aziz, izzet sahibi, saygı uyandıran, kıymetli, muhterem, sevgili. Muâz b. Cebel, sahabeden. |
ERKEK |
| MUCİB |
1. İcabet eden, uyan. İcap eden, gereken. 2. Sebeb olan, vesile teşkil eden. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MUCİD |
1. Yaratıcı. 2. Bir buluş ortaya çıkaran kimse. |
ERKEK |
| MUCİP |
Gerektiren, gerektirici |
ERKEK |
| MUFADDAL |
Fazileüi, fazileti çok adam. |
ERKEK |
| MUHACCEL |
1. Ayağı sekili beyaz at. 2. Gerdeğe konulmuş. |
ERKEK |
| MUHACİR |
Göç eden, göçmen. |
ERKEK |
| MUHAFIZ |
Muhafaza eden, değiştirmeyen, koruyan. Bekçi. |
ERKEK |
| MUHAMMED |
Yüce Peygamberimizin ismi - Tekrar tekrar övülmüş - Güzel huylu, Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MUHAMMET |
Yüce Peygamberimizin ismi - Tekrar tekrar övülmüş - Güzel huylu |
ERKEK |
| MUHARREM |
Din tarafından yasaklanan |
ERKEK |
| MUHBİR |
Haber veren, haberci. |
ERKEK |
| MUHDİN |
Hz. Peygamberin isimlerinden |
ERKEK |
| MUHİB |
1. Seven, sevgi besleyen, dost. 2. Tutkan, y3. Bir tarikata intisap etmemekle birlikte yakınlığı olan. |
ERKEK |
| MUHİDDİN |
Dini saran, çevreleyen. Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MUHİP |
Seven, sevişen |
ERKEK |
| MUHİTTİN |
Dini güçlendiren |
ERKEK |
| MUHLİS |
İnanç ve eylemlerinde içtenlikle davranan |
ERKEK |
| MUHSİN |
İhsan eden, iyilikte, bağışta bulunan. |
ERKEK |
| MUHTAR |
1. İhtiyar eden, seçilmiş, seçkin. Hareketinde serbest olan, istediği gibi davranan, dilediğim yapan. 2. Köy veya mahalle işlerine bakmak üzere halkın seçtiği kimse. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
|
| MUHTEŞEM |
İhtişamlı, tantanalı, debdebeli, görkemli, gözkamaştırıcı |
KIZ/ERKEK |
| MUİD |
Öğretmen yardımcısı. Asistan. |
ERKEK |
| MUİN |
Yardımcı. Çırak. |
ERKEK |
| MUİZ |
Ağırlayıcı, izzet ve ikram edici. Allah'ın isiralerindendir. "Abd" takısı alarak kullanılır. Abdulmuiz. |
ERKEK |
| MUKADDEMUN |
Hz. Peygamberin isimlerinden |
ERKEK |
| MUKADDER |
Tanrı hükmü, kader, alın yazısı |
KIZ/ERKEK |
| MUKAFFA |
Uyaklı, kafiyeli. (Hz. Peygamberin isimlerinden). |
ERKEK |
| MUKAYYET |
1. Kayıtlı, bağlı, bağlanmış. 2. Ayağında zincir ve pranga bulunan. 3. Bir işe ehemmiyet veren. 4. Kaydolunmuş, deftere geçmiş. |
ERKEK |
| MUKBİL |
Mutlu, bahtiyar |
ERKEK |
| MUKİM |
İkamet eden, oturan. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MUKMİR |
Ay ışıklı, mehtaplı. |
ERKEK |