| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
B harfi ile başlayan 392 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| BABA |
1. Kendi dölünden çocuğu olan erkek. 2. Birinci dereceden erkek akraba. 3. Koruyucu, velinimet. 4. Saygı ifadesi olarak yaşlılara verilen unvan. 5. Ecdad, Ata. 6. Tekke büyüğü. 7. Zencilerde görülen saraya benzer bir hastalık. - Baba Oruç. Oruç |
ERKEK |
| BABÜR |
1. Böbürlenme. 2. Hükümdar. - Babürşah. Zahirettin Muhammed (1483-1530). Hindistan'daki Türk-Hint İmparatorluğu'nu kuran kişi. |
ERKEK |
| BADAK |
Ufak tefek, ufak yapılı |
ERKEK |
| BADAKALP |
ufak tefek yiğit |
ERKEK |
| BADİ |
1. Rüzgara veya havaya ait. 2. Geçici. Badi Ahmed(1839-1908). Türk yazar ve şair. |
ERKEK |
| BAGATUR |
yiğit, kahraman, batur, alp, bahadır |
ERKEK |
| BAĞA |
Anlamı iyice bilinmemekle birlikte. Orhun yazıtlarında vezir Tonyukuk'a verilen unvan olarak geçer. |
ERKEK |
| BAĞATUR |
Cesur yiğit. |
ERKEK |
| BAĞDAÇ |
bağdaşan, uyuşan dost |
ERKEK |
| BAĞDAŞ |
Yakın arkadaş, dost. |
ERKEK |
| BAĞIŞ |
1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama. |
KIZ/ERKEK |
| BAĞIŞCAN |
1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama. |
ERKEK |
| BAĞIŞHAN |
1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama. |
ERKEK |
| BAĞLAM |
1. Cinsleri ayrı ya da birbirlerine yakın olan şeylerin bir arada bağlanmışı, demet, deste. 2. Bir koşuttaki dörtlüklerin herbiri. 3. Herhangi bir olayda, olaylar durumlar ilişkiler örgüsü ya da bağlantısı. 4. Dilbilgisinde, önce veya sonra gelen k |
KIZ/ERKEK |
| BAHA |
Değer, kıymet, üstünlük |
ERKEK |
| BAHADDİN |
Dinin güzelligi. Dinin değerlisi. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| BAHADIR |
Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi |
ERKEK |
| BAHADIRHAN |
Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi |
ERKEK |
| BAHAEDDİN |
Bahaeddin Ahmed Efendi (Bursa 1741-1794) Osmanlı dönemi tarihçilerinden. Müderrislik ve kadılık yaptı. |
ERKEK |
| BAHAMRA |
İrak'ta bir yer. |
ERKEK/KIZ |
| BAHATTİN |
Dinin değerlisi, güzelliği |
ERKEK |
| BAHAULLAH |
Allah katında değer ve kıymet sahibi. |
ERKEK |
| BAHİR |
Deniz-Belli, açık-Işıklı, parlak |
ERKEK |
| BAHİT |
Bahtı açık şanslı. |
ERKEK |
| BAHRA |
Timur devletinin güney sınırını koruyan eski bir sınır kalesi. |
ERKEK |
| BAHRİ |
Denizle ilgili, denizci, denizingücü, sonsuzluğu |
ERKEK |
| BAHTEVER |
Şah Avrangzeb'in gözde kadınlarından biri. |
ERKEK |
| BAHTI |
1. Bahtla, kaderle ilgili. 2..Kimi Divan şairlerinin ortak mahlası. |
ERKEK |
| BAHTİYAR |
Mutlu, talihli, Hayatından memnunolan |
KIZ/ERKEK |
|
|
| BAKANAY |
Gökyüzünde duran ay, açık seçik. |
KIZ/ERKEK |
| BAKIR |
Er.. 1. inceleyen, tetkik edip açıklayan. 2. Arslan. 3. Hz. Hüseyin'in Zeyne'lAbidin'den torununun adı. |
ERKEK |
| BAKİ |
Süreklilik sahibi, sonsuza kadar kalan, sonsuz, sonu olmayan |
ERKEK |
| BAKYAZI |
Sevilen bir olaydan sonra verilen ziyafet. |
KIZ/ERKEK |
| BALA |
1. Çocuk yavru. 2. Yüksek, yüce, yukarı. 3. Azat. 4. Yedek atı. |
ERKEK |
| BALABAN |
1. Çocuk bekçisi. 2. Gürbüz canlı, cüsseli, insan veya hayvan. Balaban |
ERKEK |
| BALAMAN |
1. Çocuk bekçisi. 2. Gürbüz canlı, cüsseli, insan veya hayvan. Balaban |
ERKEK |
| BALAMİR |
Eski bir Türk kağanı. (IV. yy.) Alanları ve Ostrogotları yenerek batıya sürdü. |
ERKEK |
| BALATEKİN |
1. Çocuk bekçisi. 2. Gürbüz canlı, cüsseli, insan veya hayvan. Balaban |
ERKEK |
| BALCA |
Bal damlası, bal gibi |
ERKEK |
| BALCAN |
Bal gibi tatlı, şirin, hoş. |
ERKEK |
| BALDAŞ |
bal gibi tatlı, taş, gibi sağlam, sert |
ERKEK |
| BALDEMİR |
Güçlü, kuvvetli, şirin. |
ERKEK |
| BALER |
Tatlı dilli, cana yakın kimse. |
ERKEK |
| BALI |
Türk erenlerinden biri, gömütü Sofya'da bulunan Balı eren. |
ERKEK |
| BALIM |
1. Kardeş. 2. Çok sevgili, samimi arkadaş. |
KIZ/ERKEK |
| BALİ |
Eski, koca, köhne. |
ERKEK |
| BALİBEY |
Osmanlı beylerinden. Bosna beyi olarak Kanuni'nin Belgrad Seferine katildi. Mohaç savaşında(1526) düşmanı iki yandan çevirerek zaferin kazanılmasında büyük payı oldu. |
ERKEK |
| BALİSOY |
Eski, köklü soydan gelen. |
ERKEK |
| BALK |
Şimşek. |
ERKEK |
| BALKAN |
1. Sarp ve ormanlık sıradağları. 2. Avrupa'nın güneydoğu bölgesine verilen isim. Bulgaristan, Yunanistan, Yugoslavya, Arnavutluk ve Romanya'yı içerir. |
ERKEK |
| BALKAR |
1. Kuzey Kafkasya'da yaşayan bir Türk boyu. Kıpçaklann bir kolu. 2. Bu boya mensup kişi. |
ERKEK |
| BALKI |
1. Parıltı, ışık. 2. Güzel parlak, süslü. 3. Şimşek. |
KIZ/ERKEK |
| BALKIR |
Parıltı, ışık, şimşek. Balkır Rıza |
ERKEK |
| BALKOÇ |
1. Parıltı, ışık. 2. Güzel parlak, süslü. 3. Şimşek. |
ERKEK |
| BALSAN |
1. Kardeş. 2. Çok sevgili, samimi arkadaş. |
ERKEK |
| BALTAŞ |
balı gibi tatlı taş gibi sağlam, sert |
ERKEK |
| BANGU |
1. Haykırış, bağırış. 2. Gökgürültüsü, yankı. |
ERKEK |
| BARAK |
Oğuzların Bayat boyuna mensup bir oymak. Gaziantep, Kilis ve Nizip çevresinde yaşarlar. - Barak Han |
ERKEK |
| BARAN |
Direnci kıran, ulu, yüksek, yağmur, yağmur mevsimi, güç, kuvvet |
ERKEK |
|
|
| BARANALP |
güçlü yiğit |
ERKEK |
| BARANSEL |
Güce, kuvvete ait. Güçsel. |
ERKEK |
| BARAY |
Ezeli, öncesi olmayan, öncesiz. |
ERKEK |
| BARBAROS |
Avrupa'lılar tarafından Hayrettin Paşa'ya verilen isim |
ERKEK |
| BARÇIN |
Süslü ipek kumaş, Türkleri yöneten yedi kadın hakandan üçüncüsünün ismi |
KIZ/ERKEK |
| BARIK |
1. Sivri tepeler arasındaki uçurum, yüksek kayalıklardaki çatlaklıklar. 2. Yeşillik, çayırlık yer. |
ERKEK |
| BARIKHAN |
1. Sivri tepeler arasındaki uçurum, yüksek kayalıklardaki çatlaklıklar. 2. Yeşillik, çayırlık yer. |
ERKEK |
| BARIM |
Varlık, servet, zenginlik. |
ERKEK |
| BARIN |
1. Bütün, hep. 2. Güç kuvvet. 3. Göğüs. 4. Moğol devrinde Orta Asya'da büyük beyliklerden biri. |
ERKEK |
| BARIŞ |
1. Savaşsızlık durumu. 2. Savaştan sonra silah bırakma, uzlaşma sulh. 3. Dirlik, düzenlik. |
ERKEK |
| BARIŞCAN |
1. Savaşsızlık durumu. 2. Savaştan sonra silah bırakma, uzlaşma sulh. 3. Dirlik, düzenlik. |
ERKEK |
| BARIŞKAN |
barışsever, barış düşkünü |
ERKEK |
| BARIŞTA |
barış zamanı doğmuş olan |
ERKEK |
| BARİK |
1. Parıldayan. 2. Nazik, dakik, ince. Fikri Bank. İnce düşünce. |
ERKEK |
| BARKAN |
1. Çöllerde rüzgarın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan ay biçimindeki küçük kumsal külle. 2. Hareketli kumul. |
KIZ/ERKEK |
| BARKIN |
Yolculuk eden, yolcu gezgin. |
ERKEK |
| BARLAS |
Kahraman, savaşçı. |
ERKEK |
| BARS |
l. Kaplana benzeyen yırtıcı hayvan. 2. Arı oğulu. -İsim olarak kullanılmaz. Barsbay |
ERKEK |
| Barsbay |
Eşref (Öl. 1438). Mısır Memlukları sultanı. Çerkez hanedanındandır. |
ERKEK |
| BARTU |
En eski Türk kağanlarından biri. |
ERKEK |
| BARTUNÇ |
güçlü tunç |
ERKEK |
| BASİR |
1. Göz. 2. Görme. 3. Allah'ın sıfatlarından, herşeyi gören("Abd" takısı almadan kullanılmaz). |
ERKEK |
| BASKAN |
düşmanı alt etme, yengi |
ERKEK |
| BASRİ |
Gören, görme ile ilgili, görebilmek |
ERKEK |
| BAŞAR |
Başarılı ol, işi sonuçlandır. |
ERKEK |
| BAŞARMAN |
Yaptığı işi başarıyla sonuçlandıran. |
ERKEK |
| BAŞAY |
Birinci, ilkay. |
KIZ/ERKEK |
| BAŞBUĞ |
Başkumandan, hükümdar. - Eski Türklerde orduya kumanda eden hükümdar veya komutanlar.. |
ERKEK |
| BAŞEĞMEZ |
Buyruk altına girmeyen, kişilikli. |
ERKEK |
| BAŞER |
Başarılı ol, işi sonuçlandır. |
ERKEK |
|
| BAŞİR |
1. Müjdeci. 2. Güler yüzlü, mesut, mutlu. |
ERKEK |
| BAŞKAYA |
Kayaların başı, güçlü, kuvvetli. |
ERKEK |
| BAŞKAYNAK |
İlk kaynak. Ana kaynak. |
ERKEK |
| BAŞKUR |
Türk çadırlarının çevresindeki kanatlan örten bölümlerin üst tarafına bağlanan ve 18 cm eni olan kuşak. |
ERKEK |
| BAŞKURT |
Ural dağlan bölgesinde yaşayan ve Türklerin Kıpçak kolundan olan bir boy. Asıl ismi Başkırt'tır. Ural dağlannın güneyinde yerleşiktirler |
ERKEK |
| BAŞKUT |
Kutlu, talihli kimse. |
ERKEK |
| BAŞOK |
Önde olan yiğit. |
ERKEK |
| BAŞOL |
Başta ol, önder ol. |
ERKEK |
| BAŞÖZ |
Önemli soydan gelen. |
ERKEK |
| BAŞSOY |
Önemli soydan gelen. |
ERKEK |
| BAŞTUGAY |
Önde olan yiğit. |
ERKEK |
