| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
N harfi ile başlayan 174 adet isim bulundu << Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| NEVCİVAN |
Genç, delikanlı. |
ERKEK |
| NEVFEL |
Deniz, Derya. Sahabe isimlerindendir. |
ERKEK |
| NEVHİZ |
Genç. Yeni yetişmiş, yeni çıkmış. |
ERKEK |
| NEVİD |
Yeni, yepyeni |
Kız/Erkek |
| NEVİT |
İyi, sevinçli haber, müjde. |
ERKEK |
| NEVRED |
Gezen, dolaşan, yol alan. |
ERKEK/KIZ |
| NEVREDDİN |
Dinin ışığı, aydınlığı. Türk dil kuralına göre "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| NEVSAL |
Yeni yıl. |
ERKEK |
| NEVŞAH |
1. Yeni dal. 2. Yeni bitmiş .geyik boynuzu. |
ERKEK |
| NEVZAD |
Yeni doğmuş. Yeni doğan. Türk dil kuralı açısın dan "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| NEVZAR |
Yeni ağlayış, ağlaması güzel olan. |
ERKEK/KIZ |
| NEVZAT |
Yeni doğmuş çocuk |
ERKEK |
| NEVZENİN |
Yeni tarz yeni yöntem. |
ERKEK/KIZ |
| NEYYİR |
Nurlu, parlak. Işıklı cisim. Güneş. |
ERKEK |
| NEYZEN |
Ney çalan |
ERKEK |
| NEZİH |
Temiz, pak, seçkin |
ERKEK |
| NEZİHİ |
Temizlikle, saflıkla ilgili |
ERKEK |
| NEZİR |
Adamak anlamında |
ERKEK |
| NEZZAM |
Nizam veren düzenleyen. |
ERKEK |
| NİDA |
Bağırma, sesle çağırma, haykırma |
KIZ/ERKEK |
| NİHAD |
Tabiat huy, yaratılış, kişilik, bünye. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| NİHAT |
Huy, tabiat, yaradılış |
ERKEK |
| NİHAYET |
1. Son. Sonunda. |
ERKEK/KIZ |
| NİJAD |
Soy, nesil, neseb. Tabiat, cibilliyet. |
ERKEK |
| NİKAN |
İyiler, hoşlar. |
ERKEK/KIZ |
| NİMETULLAH |
Allah'ın nimeti. |
ERKEK |
| NİŞAN |
1. İm, iz, belirti. 2. Amaç, hedef. 3. Tuğra, madalya. |
ERKEK |
| NİŞANBEY |
1. İm, iz, belirti. 2. Amaç, hedef. 3. Tuğra, madalya. |
ERKEK |
| NİTELİĞİYLE |
Göze çarpan; seçilmiş |
ERKEK |
|
|
| NİYAZ |
1. Yalvarma, yakarma. Dua. 2. Bazı tarikatlarda küçüğün büyüğe karşı olan selam, saygı ve duası. 3. İhtiyaç, muhtaçlık. |
ERKEK |
| NİYAZİ |
Yalvarma, yakarma |
ERKEK |
| NİZAM |
Sıra, dizi, düzen, kural |
ERKEK |
| NİZAMETTİN |
Düzenli, tertipli |
ERKEK |
| NİZAMİ |
Kurallara uygun, düzenle ilgili |
ERKEK |
| NOYAN |
Baş komutan, bey. |
ERKEK |
| NUH |
Üçüncü peygamber |
ERKEK |
| NUHAYLE |
İrak'ta, Kufe'ye yakın bir mevki. |
ERKEK |
| NUHCAN |
Üçüncü peygamber |
ERKEK |
| NUHİ |
Nuh'a ait, Nuh ile ilgili. Pek eski. |
ERKEK |
| NUKAN |
Aydınlık soydan gelen kişi |
ERKEK |
| NUMAN |
Kan / gelincik |
ERKEK |
| NURALP |
Nurlu, yiğit. |
ERKEK |
| NURANİ |
Işıklı, ışık saçan. Saygı uyandıran, nurlu. |
ERKEK |
| NURATAY |
Nurlu, yiğit. |
ERKEK |
| NURBAKİ |
Sürekli aydınlık olan, nurlu sabah. |
ERKEK |
| NURBAY |
Nurlu, aydınlık kimse. |
ERKEK |
| NURCİVAN |
1. Parlak, neşeli, genç. 2. Mert, gözüpek, genç. |
ERKEK |
| NURDAĞ |
Nurdağı, Nurdan dağ. |
ERKEK |
| NUREDDİN |
Dinin nuru, ışığı. |
ERKEK |
| NURER |
Nurlu insan. |
ERKEK |
| NURERSİN |
Nurlu insan. |
ERKEK |
| NURETTİN |
Dinin ışığı, aydınlığı |
ERKEK |
| NURİ |
Işıklı, ışıktan geleni |
ERKEK |
| NURKAN |
Aydınlık, temiz soydan gelen |
ERKEK |
| NURKUT |
Aydınlık, temiz soydan gelen |
ERKEK |
| NUROL |
Nurlu ol, ışıklı ol. |
ERKEK |
| NURŞAH |
Parlak hükümdar. |
ERKEK |
| NURŞAT |
Nura boğulmuş |
ERKEK |
| NURTAÇ |
Nurlu taç taşıyan |
ERKEK |
|
|
| NURTAN |
Işıklı tan. |
ERKEK |
| NURTEKİN |
Aydın ve güvenilir, emin. |
ERKEK |
| NURULLAH |
Allah'ın nuru. |
ERKEK |
| NURZAT |
Nurlu, aydınlık kişi. |
ERKEK |
| NUSRET |
1. Yardım. 2. Allah'ın yardımı. 3. Zafer, muzafferiyet. Basarı, üstünlük. |
KIZ/ERKEK |
| NUSRETTİN |
1. Dinin yardım ettiği. 2. Dinin başarılı temsilcisi. |
ERKEK |
| NUŞAT |
İçkiden sarhoş olmuş, mest olmuş. |
ERKEK |
| NUŞİN |
Tatlı, hoş, güzel. |
ERKEK |
| NUŞİREVAN |
İran'da 531-579 yıllan arasında hükümdarlık etmiş ve doğruluğuyla şöhret bulmuş olan Sasani Şahı, "adil" lakabıyla anılır. |
ERKEK |
| NUTKİ |
Söz, lakırdı, konuşma. Nutuk, söylev, söyleyen. |
ERKEK |
| NUYAN |
Şehzade, prens. |
ERKEK |
| NÜVE |
Çekirdek. |
ERKEK/KIZ |
| NÜVEYT |
Çekirdekçik. |
ERKEK/KIZ |
| NÜVİD |
Müjde, muştu. Hayırlı haber. Türk dil kuralı açısından son harf olan "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK/KIZ |
| NÜVİT |
İyi haber, müjde |
ERKEK |
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
|
