| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
T harfi ile başlayan 491 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| TOKUZTUĞ |
Dokuz tuğ. |
ERKEK |
| TOKYAY |
Tok yay. |
ERKEK |
| TOKYÜREK |
Yürekli, cesur. |
ERKEK |
| TOKYÜZ |
Tok yüz. |
ERKEK |
| TOLA |
1. Dolu, boş olmayan. 2. Keyif, neşe. 3. Güçlü korkusuz |
KIZ/ERKEK |
| TOLAY |
Topluluk, cemiyet. |
KIZ/ERKEK |
| TOLGA |
Demir harp başlığı. Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık. Miğfer. |
ERKEK |
| TOLGAHAN |
Güçlü ve çevreli lider, han. |
ERKEK |
| TOLGAN |
Dolanma, dolaşma. |
ERKEK |
| TOLGAY |
Çevre, dolay. |
ERKEK |
| TOLGUNAY |
Dolunay. |
ERKEK |
| TOLUN |
Dolun, bedir, ayın ondördü. |
ERKEK |
| TOLUNAY |
Ayın ondördü, mehtap, dolunay. |
KIZ/ERKEK |
| TOLUNBAY |
Birikimli, kişiliği gelişmiş. |
ERKEK |
| TONGAL |
1. Zengin kimse. 2. Yaşlı erkek. |
ERKEK |
| TONGAR |
1. Büyük, güçlü. 2. Yaşlı. |
ERKEK |
| TONGUÇ |
1. En büyük çocuk. 2. Bir tür kuş, baykuş. |
ERKEK |
| TOPAY |
Dolunay. |
KIZ/ERKEK |
| TOPÇAM |
Top çam. |
ERKEK |
| TOPÇAY |
Topçay. |
KIZ/ERKEK |
| TOPDEMİR |
Top demir. |
ERKEK |
| TOPEL |
Top el. |
ERKEK |
| TOPER |
Top er. |
ERKEK |
| TOPRAK |
1. Yerkabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. 2. Ülke, memleket. 3. İşlenmiş arazi. |
KIZ/ERKEK |
| TOPUZ |
1. Bir ucu top gibi olan silah. 2. Kısa boylu kimse. 3. Balyoz. |
ERKEK |
| TOR |
1. Toy, deneyimsiz. 2. Ürkek, çekingen, utangaç. 3. Mağrur, gururlu. 4. Fidan. 5. Toksöz. 6. Balık ağı. |
ERKEK |
| TORALP |
Gururlu, yiğit. |
ERKEK |
| TORAMAN |
Güçlü kuvvetli. |
ERKEK |
| TORAN |
1. Güçlü, kuvvetli, iri yan kimse. 2. Yiğit, kahraman. |
ERKEK |
|
|
| TORBAN |
Gururlu hükümdar. |
ERKEK |
| TORCAN |
Çekingen, utangaç. |
ERKEK |
| TORGAY |
Serçe, tarla kuşu. |
ERKEK |
| TORHAN |
Gururlu hükümdar. |
ERKEK |
| TORKAL |
Hep utangaç ve çekingen ol. |
ERKEK |
| TORKAN |
Gururlu ve tok sözlü soydan gelen. |
ERKEK |
| TORLAK |
1. Güzel, genç, yakışıklı. 2. İyi gelişmiş ağaç fidanı. |
ERKEK |
| TORUM |
Yaratılış. |
KIZ/ERKEK |
| TORUMTAY |
Yırtıcı bir kuş türü. |
ERKEK |
| TOTUK |
Eski Türkler'de askeri vali. |
ERKEK |
| TOYBOĞA |
Genç boğa. |
ERKEK |
| TOYCAN |
Çok genç ve tecrübesiz. |
ERKEK |
| TOYDEMİR |
Toy - demir. |
ERKEK |
| TOYDENİZ |
Toy - deniz. |
ERKEK |
| TOYGAR |
Tarla kuşu, turgay. |
ERKEK |
| TOYGUN |
1. Genç, delikanlı. 2. Çakırdoğan. |
ERKEK |
| TOYKA |
Büyük, kalın sopa. |
ERKEK |
| TOZAN |
1. İnce toz tanesi. 2. Tozu çok olan y3. Kar fırtınası. |
ERKEK |
| TOZUN |
Soylu, asil. |
ERKEK |
| TÖKEL |
Çok. |
ERKEK |
| TÖRE |
1. Eğitim, görgü, gelenek. 2. Soyluluk, asalet. 3. Eksiksiz, mükemmel. 4. Geline verilen armağan. |
KIZ/ERKEK |
| TÖREGÜN |
Geleneksel, geleneğe uygun, gündemde. |
ERKEK |
| TÖREHAN |
Görgülü er. |
ERKEK |
| TÖREL |
Töreye uygun olan, töre ile ilgili. |
ERKEK |
| TÖZ |
Kök, asıl, cevh |
KIZ/ERKEK |
| TÖZÜM |
Sabırlı, alçak gönüllü. |
KIZ/ERKEK |
| TUFAN |
Nuh Peygamber zamanındaki güçlü yağmur |
ERKEK |
| TUFEYL |
Asalak, parazit. Sığıntı. İsim olarak kullanılmaz. |
ERKEK |
| TUGAY |
İki alaydan oluşan askeri birlik, liva. |
ERKEK |
| TUĞ |
Eskiden paşalara verilen at kılından yapılmış sorguç. |
ERKEK |
|
|
| TUĞAL |
Sancaktar. Tuğ taşıyan. |
ERKEK |
| TUĞALP |
Milli lider. |
ERKEK |
| TUĞALTAN |
Tuğ - altan. |
ERKEK |
| TUĞALTAY |
Altay'a özgü, Altay simgesi. |
ERKEK |
| TUĞBAY |
Eskiden tugay komutanlığı yapan albay. |
ERKEK |
| TUĞBERK |
Cesur asker |
ERKEK |
| TUĞCU |
At kılından yapılmış tuğlaları taşıyan kimse. |
ERKEK |
| TUĞKAN |
Tuğ kan. |
ERKEK |
| TUĞKUN |
İzinsiz yanına varılmayan varlıklı, saygın. |
ERKEK |
| TUĞLU |
1. Bayraklı, sancaklı. 2. Şımarık. |
ERKEK |
| TUĞRA |
Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları özel biçimi olan simge. Mühür. |
ERKEK |
| TUĞRUL |
1. Ak doğan, çakırdoğan, yırtıcı kuşlardan bir kuş (Bin kez öldürür, bir tanesini yer). 2. Selçuklu Devleti'nin kurucusu, Tuğrul Bey. |
ERKEK |
| TUĞSAN |
Tuğ san. |
ERKEK |
| TUĞSAV |
Tuğ sav. |
ERKEK |
| TUĞSAVAN |
Tuğ savan. |
ERKEK |
| TUĞSAVAŞ |
Tuğ savaş. |
ERKEK |
| TUĞSEL |
Tuğ sel. |
ERKEK |
| TUĞSER |
Baştuğ. |
ERKEK |
| TUĞTAŞI |
Tuğ taş. |
ERKEK |
| TUĞTEKİN |
1. Biricik, uğurlu tuğ. 2. Büyük Selçuklu'ya bağlı Börüler Hanedanı'nın kurucusu. |
ERKEK |
| TUHFE |
Armağan, hediye. Hoşa giden, güzel şey. |
ERKEK/KIZ |
| TULÜN |
Dolun. |
ERKEK |
| TUNA |
1. Çok bol. 2. Yavru. 3. Görkemli, gösterişli. 4. Karaor-manlardan doğan, Karadeniz'e dökülen, Avrupa'nın Volga'dan sonra en uzun ırmağı. |
KIZ/ERKEK |
| TUNAY |
Mehtap, ay ışığı, gece görülen aydınlık |
KIZ/ERKEK |
| TUNCA |
Balkan Yanmadası'nda Meriç ırmağının kolu. |
KIZ/ERKEK |
| TUNCAL |
Al renginde tunç. |
ERKEK |
| TUNCALP |
Tunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit. |
ERKEK |
| TUNCAY |
Tunç renginde ay. |
ERKEK |
| TUNCEL |
Tunç gibi güçlü el. |
ERKEK |
| TUNCER |
Tunç gibi güçlü kimse. |
ERKEK |
|
| TUNÇ |
Bakır, çinko, kalay karışımı. |
ERKEK |
| TUNÇAL |
Tunç al. |
ERKEK |
| TUNÇALP |
Güçlü yiğit. |
ERKEK |
| TUNÇARAL |
Tunç aral. |
ERKEK |
| TUNÇASLAN |
Tunçaslan. |
ERKEK |
| TUNÇBAY |
Tunç bay. |
ERKEK |
| TUNÇBİLEK |
Tunç bilek. |
ERKEK |
| TUNÇBOĞA |
Tunç gibi sağlam, boğa kadar güçlü. |
ERKEK |
| TUNÇBÖRÜ |
Tunç gibi sağlam, kurt kadar güçlü. |
ERKEK |
| TUNÇÇAĞ |
Tunç dönemi. |
ERKEK |
| TUNÇDAĞ |
Tunçtan oluşan, dağ gibi güçlü. |
ERKEK |
