| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
O harfi ile başlayan 203 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| OLCUM |
l. Eli işe yatkın, becerikli, usta. 2. Kendini olduğundan üstün gösteren. 3. Hekimlik taslayan kimse. |
KIZ/ERKEK |
| OLDAÇ |
Şişman, büyümeye, gelişmeye elverişli olan. |
ERKEK |
| OLGAÇ |
Olgun, yetişkin, iyi gelişmiş. |
KIZ/ERKEK |
| OLGUN |
Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gelişmiş kimse. |
KIZ/ERKEK |
| OLGUNAY |
Olgunay, dolunay. |
KIZ/ERKEK |
| OLGUNER |
Olgun Yetişmiş, iyi gelişmiş kimse. |
ERKEK |
| OLGUNSOY |
Tanınmış soydan gelen. |
ERKEK |
| OLGUNSU |
Olgunsu |
ERKEK |
| OLSAR |
Adın duyulsun. |
ERKEK |
| OMAÇ |
Hedef, gaye, amaç |
KIZ/ERKEK |
| OMAY |
1. Seçkin, seçilmiş. 2. Özet, öz. |
KIZ/ERKEK |
| ONAR |
Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. Hastalıktan, dertten kurtulan. |
KIZ/ERKEK |
| ONARAN |
1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. İyileştiren, tedavi eden. 2. Başaran, bitiren. |
ERKEK |
| ONAT |
1. İyi, güzel, düzgün. 2. İyi yaratılışlı. 3. Doğru, dürüst nitelikli. 4. Kolay. |
KIZ/ERKEK |
| ONATKAN |
Onat kan. Temiz, dürüst soydan gelen. |
ERKEK |
| ONATKUT |
Kutlu insan, özünde dürüst ve iyi olan |
ERKEK |
| ONATSÜ |
Güzel, dürüst askNitelikli asker. |
ERKEK |
| ONAY |
Uygun bulma, onaylama. Uygun yerinde. |
KIZ/ERKEK |
| ONBULAK |
On bulak. |
ERKEK |
| ONGAN |
Özlem ve istekleri yerine gelmiş, mutlu |
ERKEK |
| ONGAR |
Kurtuluş. |
ERKEK |
| ONGAY |
Kolay. |
ERKEK |
| ONGEN |
Basan, zaf |
KIZ/ERKEK |
| ONGUN |
1. Eksiksiz, tam. 2. Verimli, bol, Bayındır. 3. Kutlu, uğurlu, beğenilen. 4. Kurtulmuş, onmuş. 5. Gelişmiş, gürbüz. |
KIZ/ERKEK |
| ONGUNALP |
Kutlu, uğurlu, beğenilen yiğit. |
ERKEK |
| ONGUNER |
Gelişmiş, gürbüz genç. |
ERKEK |
| ONGUNSU |
Bol ve gür akan su. |
ERKEK |
| ONGÜNER |
Ongün-er. |
ERKEK |
| ONGÜNEŞ |
Ongün-eş. |
ERKEK |
|
|
| ONUK |
Sevgili, aziz. |
ERKEK |
| ONUKER |
Onuk Sevilen, sevgili insan, saygı değer. |
ERKEK |
| ONUKTEKİN |
Sevilen, sayılan güvenilir, emin insan. |
ERKEK |
| ONUL |
İyileş, iyi ol, sağlıklı ol. |
KIZ/ERKEK |
| ONULTAN |
İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan. |
ERKEK |
| ONUR |
1. İnsanın kendisine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref. |
ERKEK |
| ONURAD |
Onuruyla tanınmış ad. |
ERKEK |
| ONURAL |
Şan, şeref kazan. |
ERKEK |
| ONURALP |
Onuruyla tanınmış kimse. Yiğit ve onurlu. |
ERKEK |
| ONURAY |
onurlu ve Ay gibi güzel |
KIZ/ERKEK |
| ONURHAN |
Onurlu han, hükümdar. |
ERKEK |
| ONURKAN |
Onurlu, soylu kandan gelen. |
ERKEK |
| ONURSAL |
Onurla ilgili. Saygı için verilen san. |
ERKEK |
| ONURSAN |
Onuruyla tanınmış, şerefli. |
ERKEK |
| ONURSAY |
Onur say. |
ERKEK |
| ONURSEV |
Onur sev. |
ERKEK |
| ONURSOY |
Onurlu soydan gelen. |
ERKEK |
| ONURSU |
Onur su. |
ERKEK |
| ONURSÜ |
Onurlu asker. |
ERKEK |
| ORAK |
1. Ekin biçme zamanı, hasat. 2. Ekin biçme aracı. |
ERKEK |
| ORAL |
Kuleyi, şehri ele geçir, zaptet. - Ağız yoluyla |
ERKEK |
| ORALMIŞ |
Kale, şehir almış. |
ERKEK |
| ORAN |
1. Ölçü, nispet, derece. Ölçülü, hesaplı. 2. Tahmin. 3. Anlayışlı. 4. Abartma, abartı. 5. Özel işaret, nişan. |
ERKEK |
| ORAY |
1. Ateş gibi kızıl renkte ay. 2. Şehirli, şehirde yaşayan |
KIZ/ERKEK |
| ORBAY |
Ordu komutanı. Ordu beyi. |
ERKEK |
| ORBEK |
Şehir beyi. |
ERKEK |
| ORBEY |
Bekçi muhafız. |
ERKEK |
| ORCAN |
1. Bey can. 2. Üstün, kıdemli kişi. |
ERKEK |
| ORCANER |
1. Bey can. 2. Üstün, kıdemli kişi. |
ERKEK |
| ORÇUN |
Ardıllar, halefler. |
ERKEK |
|
|
| ORGUN |
Gizli saklı. |
ERKEK |
| ORGUNALP |
Orgun alp. |
ERKEK |
| ORGUNTAY |
Orgun tay. |
ERKEK |
| ORHAN |
Şehrin yöneticisi, hakimi. Orhan Gazi |
ERKEK |
| ORHON |
1. Orta Asya'da bir ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüksek, yüce Hun anlamında. |
ERKEK |
| ORHUN |
1. Orta Asya'da bir ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüksek, yüce Hun anlamında. |
ERKEK |
| ORKAN |
Or kan. |
ERKEK |
| ORKUN |
1. Orta Asya'da bir ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüksek, yüce Hun anlamında. |
ERKEK |
| ORKUT |
Kutlu, uğurlu şehir. |
ERKEK |
| ORKUTAY |
Or kut ay. |
ERKEK |
| ORSAN |
Yüce adı olan. |
ERKEK |
| ORTAÇ |
1. Tepe, ozanların bulunduğu. 2. Mirasçı. 3. Veliaht. 4. Sıfat fiiller. |
ERKEK |
| ORTAN |
Ateş renginde kızıl tan. |
ERKEK |
| ORTUN |
Ortanca kardeş |
ERKEK |
| ORTUNÇ |
Ateş renginde tunç. |
ERKEK |
| ORUÇ |
İslam'ın beş şartından birisidir. Tan yerinin ağarmasından güneş batana kadar Allah rızası için yiyip içmekten cinsi münasebetten sakınmak. İbadet. Savm. -Oruç Reis; Önceleri Cezayir'de olup daha sonra Osmanlı donanmasına katılan ünlü denizci |
ERKEK |
| ORUK |
l. Aile, oymak. Göçmen olarak gelip bir yere yerleşen. 2. Yol, çare, imkan. |
ERKEK |
| ORUN |
1. Özel, yÖnemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 2. Gizli, habersiz. 3. Huy, yaratılış. |
ERKEK |
| ORUS |
Eski uygur adlarındandır. "Talih, baht, saadet" anlamındadır. |
ERKEK |
| ORUZ |
Düşün, düşünce. |
ERKEK |
| OSKAN |
Akıllı. |
ERKEK |
| OSKAY |
Neşeli, mutlu. |
KIZ/ERKEK |
| OSMAN |
Bir tür kuş - Osmanlı'nın kurucusu |
ERKEK |
| OTAC |
Hekim, doktor. |
KIZ/ERKEK |
| OTARAN |
Hayvanları otlatan çoban. |
ERKEK |
| OTAY |
Ateş renginde ay |
KIZ/ERKEK |
| OULBAL |
tatlı oğul, oğul balı, oğul arılarının yaptığı ak bal |
ERKEK |
| OYAL |
Oy al. |
KIZ/ERKEK |
| OYALP |
Oy alp. |
ERKEK |
| OYANALP |
Oğan alp. Güçlü yiğit. |
ERKEK |
|
| OYHAN |
Oy han. |
ERKEK |
| OYKAN |
Oy kan. |
ERKEK |
| OYKUT |
Oy kut. |
ERKEK |
| OYLUM |
1. Vadi, koyak. Çukur, oyuk. 2. Bir cismin uzayda kapladığı boşluk. |
KIZ/ERKEK |
| OYMAN |
Görüş, düşünce sahibi. |
ERKEK |
| OYTUN |
1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yAlçak yer, ova. |
KIZ/ERKEK |
| OYTUNÇ |
Oy tunç. |
ERKEK |
| OYUM |
Oymak işi. |
KIZ/ERKEK |
| OZAN |
1. Şiir yazan, şair. Halk şairi. 2. Şakacı, tatlı, güzel konuşan. |
ERKEK |
| OZANALP |
Şiir söyleyen tatlı dilli yiğit. |
ERKEK |
| OZANER |
Ozan er. |
ERKEK |
