| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
E harfi ile başlayan 359 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| EMİR |
Buyruk, komut |
ERKEK |
| EMİRHAN |
Emirlerin başı, hükümdarı |
ERKEK |
| EMİRSULTAN |
I. Beyazıd zamanında Buhara'dan Bursa'ya hicret eden mutasavvıf. |
ERKEK |
| EMRAH |
Anadolu saz şairlerinden. |
ERKEK |
| EMRAN |
Kürkler, hayvan derileri. |
ERKEK |
| EMRE |
Aşık. Mübtela. Vurgun, Ak gözlü, beyaz gözlü, Beylerbeyi, Büyük erkek kardeş |
ERKEK |
| EMREDDİN |
Dinin emrettiği. Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| EMRETTİN |
Dinin emrettiği. |
ERKEK |
| EMRİ |
Emirle ilgili |
ERKEK |
| EMRULLAH |
Allah'ın emri |
ERKEK |
| EMSAL |
1. Kıssalar, hikayeler, destanlar. 2. Numuneler, örnekl3. Eş benz4. Yatış denk. 5. Katsayı. |
ERKEK |
| ENAM |
1. Bütün mahlukat, yaratılmış her şey. 2. Halk, insanlar. Seyyidü'lEnam Halkın ulusu Rasûlullah(s.a.s). 3. Kur'ân! Kerim'in 6. Suresinin adı. 4. Bazı ayet ve duaları içeren dua kitabı. |
ERKEK |
| ENBİYA |
Peygamberler. |
ERKEK |
| ENÇ |
güvenilir kimse, erinçli kişi |
ERKEK |
| ENDER |
Çok az, nadir bulunan |
ERKEK |
| ENER |
En yiğit, en kahraman kişi. |
ERKEK |
| ENERGİN |
En olgun, çok olgun. |
ERKEK |
| ENES |
Hz. Ali'nin komutanı |
ERKEK |
| ENFA |
Çok yararlı, daha çok faydalı. |
ERKEK/KIZ |
| ENFAL |
1. Ganimet. 2. Kur'anı Kerim'in 8 suresinin adı. |
ERKEK |
| ENGİN |
1. Ucu, bucağı görünmeyecek kadar çok geniş. 2. Denizin kıyıdan çok uzaklarda bulunan geniş bölümü, açık deniz. 3. Değer ve fiyatı düşük olan. 4. Yüksekte olmayan, alçak yer. |
ERKEK |
| ENGİNALP |
Değerli yiğit. |
ERKEK |
| ENGİNAY |
1. Ucu, bucağı görünmeyecek kadar çok geniş. 2. Denizin kıyıdan çok uzaklarda bulunan geniş bölümü, açık deniz. 3. Değer ve fiyatı düşük olan. 4. Yüksekte olmayan, alçak yer. |
ERKEK |
| ENGİNER |
İyi, güzel, değerli insan. |
ERKEK |
| ENGİNİZ |
İz bırakacak kadar değerli insan. |
ERKEK |
| ENGİNSOY |
Geniş soydan gelen. |
ERKEK |
| ENGİNSU |
Açık deniz. |
ERKEK |
| ENGİNTALAY |
Büyük deniz, okyanus. |
ERKEK |
| ENGÜR |
1. Çok gür. 2. Bereketli. |
ERKEK |
|
|
| ENHAR |
Irmaklar, çaylar. Enhar. Kur'anı Kerim'de cennetlerin altlarından akan ırmaklar. |
ERKEK/KIZ |
| ENİS |
Dost, arkadaş |
ERKEK |
| ENSAR |
Hz. Muhammed'i Medine'ye davet edenlere verilen isim, Yardım ediciler |
ERKEK |
| ENSARULLAH |
Allah yolunda Rasûlullah(s.a.s)'a yardım edenler. |
ERKEK |
| ENVAR |
Ziyalar, aydınlıklar, ışıklar, parlaklıklar. |
ERKEK |
| ENVER |
En nurlu, en parlak |
ERKEK |
| ERACAR |
Becerikli erkek. |
ERKEK |
| ERAKALIN |
Alnı ak, dürüst erkek. |
ERKEK |
| ERAKINCI |
Yiğit akıncı. |
ERKEK |
| ERAKSAN |
Temiz adlı yiğit. |
ERKEK |
| ERALKAN |
Al kanlı yiğit. |
ERKEK |
| ERALP |
Yiğit erkek. |
ERKEK |
| ERALTAY |
Yiğit erkek. |
ERKEK |
| ERANDAÇ |
Yiğit erkek. |
ERKEK |
| ERANIL |
Yiğitliğinle anıl, tanın. |
ERKEK |
| ERASLAN |
Aslan gibi, güçlü kuvvetli erkek. |
ERKEK |
| ERAVEND |
1. Şevk, arzu, istek. 2. Şan, şeref. |
ERKEK |
| ERAY |
Erken ay, ilk ay, ayın ilk günlerinde doğan. |
ERKEK |
| ERBAŞAT |
Yiğit erkek. |
ERKEK |
| ERBATUR |
Cesur, yiğit. |
ERKEK |
| ERBAY |
Soylu, ünlü aileye mensup erkek. |
ERKEK |
| ERBELGİN |
Açık yürekli erkek. |
ERKEK |
| ERBEN |
Yiğit erkek. |
ERKEK |
| ERBERK |
Şimşek gibi yiğit. |
ERKEK |
| ERBOĞA |
Boğa gibi güçlü erkek. |
ERKEK |
| ERBOY |
Yiğit soydan gelen. |
ERKEK |
| ERCAN |
Canlı, diri, sıhhatli erkek. |
ERKEK |
| ERCE |
Erkekçe, askerce. |
ERKEK |
| ERCİHAN |
Cihanın tanıdığı erkek. |
ERKEK |
| ERCİN |
Merdiven, basamak. |
ERKEK/KIZ |
|
|
| ERCİVAN |
Genç erkek. |
ERKEK |
| ERCÜMENT |
İtibarlı, haysiyetli, değerli |
ERKEK |
| ERÇELİK |
Çelik gibi güçlü erkek. |
ERKEK |
| ERÇETİN |
Sert, güçlü erkek. |
ERKEK |
| ERÇEVİK |
Çevik, hızlı erkek. |
ERKEK |
| ERÇİN |
Erken doğan, En erken davranan |
ERKEK |
| ERDAL |
Tek erkek, dal gibi uzun erkek. |
ERKEK |
| ERDEM |
1. Fazilet. 2. Maharet, hüner 3. Liyakat. 4. Usta gemici. 5. İnsanın ruhsal yetkinliği. |
ERKEK |
| ERDEMALP |
Erdemli yiğit. |
ERKEK |
| ERDEMER |
Erdemli kimse. |
ERKEK |
| ERDEMİR |
Demir gibi güçlü erkek. |
ERKEK |
| ERDEMLİ |
Erdemli, faziletli. |
ERKEK |
| ERDEN |
El değmemiş |
ERKEK |
| ERDENİZ |
Denizler hakimi, denizi seven kişi |
ERKEK |
| ERDEŞİR |
Cesur, kahraman, aslan yürekli. |
ERKEK |
| ERDİ |
1. Amacına ulaşan, erişen. 2. Olgunlaşmış erkek. 3. Ermiş veli. |
ERKEK |
| ERDİM |
1. Fazilet. 2. Maharet, hün3. Liyakat. 4. Usta gemici. 5. İnsanın ruhsal yetkinliği. |
ERKEK |
| ERDİN |
1. Amacına ulaşan, erişen. 2. Olgunlaşmış erkek. 3. Ermiş veli. |
ERKEK |
| ERDİNÇ |
Duru, güçlü kuvvetli erkek. |
ERKEK |
| ERDOĞAN |
Yiğit doğan. |
ERKEK |
| ERDÖNMEZ |
Sözünden dönmeyen, doğru sözlü. |
ERKEK |
| ERDURAN |
Sözünden dönmeyen, doğru sözlü. |
ERKEK |
| ERDURMUŞ |
Sözünden dönmeyen, doğru sözlü. |
ERKEK |
| ERDURSUN |
Sözünden dönmeyen, doğru sözlü. |
ERKEK |
| EREK |
Gerçekleştirilmek için tasarlanan ve erişmek istenilen şey, amaç, gaye, hedef. |
ERKEK |
| EREKEN |
Gerçekleştirilmek için tasarlanan ve erişmek istenilen şey, amaç, gaye, hedef. |
ERKEK |
| EREL |
Erkek eli, güçlü el. |
ERKEK |
| EREM |
Ulaşmak, kavuşmak için çaba gösteren, Cennet |
Kız/Erkek |
| EREN |
1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. |
ERKEK |
| ERENALP |
1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. |
ERKEK |
|
| ERENAY |
1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. |
ERKEK |
| ERENCAN |
1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. |
ERKEK |
| ERENDİZ |
Gezegenlerin en büyüğü ve güneşe yakınlık bakımından beşincisi Jüpiter. |
ERKEK |
| ERENGÜÇ |
1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. |
ERKEK |
| ERENÖZ |
1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. |
ERKEK |
| ERENSOY |
1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. |
ERKEK |
| ERENSU |
1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs. |
ERKEK |
| ERENTÜRK |
Eren-türk. |
ERKEK |
| ERER |
Ulaşır, kavuşur. |
ERKEK |
| ERETNA |
XIV. yy. Orta Anadolu'da Sivas ve Kayseri'de beylik kuran bir zat. Aslen Uygur Türkleri'nden olup Küçük Asya'da Anadolu Selçuklularına ait yerleri idarelerine almış olan İlhanlıların emirlerinden biri. Adil yönelimi sayesinde halkın övgüsünü |
ERKEK |
| EREZ |
Acıbadem ağacı. |
ERKEK |
