| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
A harfi ile başlayan 563 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| ALİGÜHER |
Yaratılışı ve mayası yüce ve değerli olan. |
ERKEK |
| ALİHAN |
Ali+Han |
ERKEK |
| ALİKADR |
1. Yüksek kıymette olan, çok kıymetli, çok takdir edilen, çok saygıdeğ2. Meşhur bir çeşit lale. |
ERKEK |
| ALİM |
Bilim adamı, bilgin ilim bilen, ilimle uğraşan kimse |
ERKEK |
| ALİNUR |
Ali+Nur |
ERKEK |
| ALİŞAH |
Hükümdarların en yücesi. Alişah Taceddin.(?1324). İlhanlı veziri. |
ERKEK |
| ALİŞAN |
Şanı şerefi en yüksek olan |
ERKEK |
| ALİYAR |
1. Yar, dost, sevgili. 2. Alinin dostu, sevgili adı. 3. Yüce dost Birleşik isim |
ERKEK |
| ALİZE |
Bir rüzgar adı |
ERKEK |
| ALKAN |
Kırmızı kan. Alkan bey |
ERKEK |
| ALKANALP |
Al kanlı yiğit |
ERKEK |
| ALKIM |
Gökkuşağı. Alkım (Uluğ Bahadır) Türk Arkeolog. |
ERKEK |
| ALKIN |
1. Sevdalı, aşık, vurgun. 2. El çırpma, övme. |
ERKEK |
| ALKIŞ |
Birini Övme |
KIZ/ERKEK |
| ALKOR |
Al renk almış kor ateş |
ERKEK |
| ALKUR |
Hep, bütün, herkes. |
ERKEK |
| ALLAHVERDİ |
İran'da yaşayan bir Türkmen kabilesinin adı. |
ERKEK |
| ALP |
1. Eski Türklerde kahraman, yiğit, cesur, bahadır, pehlivan. 2. Seyfi kola mensup, savaşçı, fütüvvct ehli. Alperen, Alpgazi. Bu isim İslam'dan sonra da Türkler arasında kullanılmaya devam etti. |
ERKEK |
| ALPAGU |
1. Tek başına düşmana saldıran yiğit. 2. Eski Türklerde bir rütbe adı. 3. Eski Türklerde bir kurt adı. |
ERKEK |
| ALPAĞAN |
Cesur, yiğit, kahraman. |
ERKEK |
| ALPAK |
Dürüst, kahraman, yiğit. |
ERKEK |
| ALPAR |
Yiğit, cesur |
ERKEK |
| ALPARSLAN |
Arslan gibi cesur ve yiğit, savaş beyi. Büyük Selçuklu hükümdarı. Selçukluların en büyük zaferi sayılan Malazgirt zaferi onundur (l071). |
ERKEK |
| ALPARTUR |
Kendine güveni olan yiğit. |
ERKEK |
| ALPASLAN |
Arslan gibi cesur ve yiğit, savaş beyi. Büyük Selçuklu hükümdarı. Selçukluların en büyük zaferi sayılan Malazgirt zaferi onundur (l071). |
ERKEK |
| ALPAY |
Cesur, yiğit kimse. |
ERKEK |
| ALPAYDIN |
Cesur, yiğit kimse. |
ERKEK |
| ALPBİKE |
genç, delikanlı, 1. Eski Türklerde kahraman, yiğit, cesur, bahadır, pehlivan. 2. Seyfi kola mensup, savaşçı, fütüvvct ehli. Alperen, Alpgazi. Bu isim İslam'dan sonra da Türkler arasında kullanılmaya devam etti. |
ERKEK |
| ALPÇETİN |
Cesur, yiğit kimse. |
ERKEK |
|
|
| ALPDEMİR |
Cesur, yiğit kimse. |
ERKEK |
| ALPDOĞAN |
Doğuştan yiğit olan. |
ERKEK |
| ALPER |
1. Eski Türklerde kahraman, yiğit, cesur, bahadır, pehlivan. 2. Seyfi kola mensup, savaşçı, fütüvvct ehli. Alperen, Alpgazi. Bu isim İslam'dan sonra da Türkler arasında kullanılmaya devam etti. |
ERKEK |
| ALPEREN |
Yiğit, bahadır. |
ERKEK |
| ALPERGİN |
Yiğit ve olgun, ermiş |
ERKEK |
| ALPERTUNGA |
Efsanevi Türk hükümdarı ve destan kahramanı. M.Ö. 626 yıllarında yaşayıp İranlılarla uzun savaşlara giren Turan (Saka) hükümdarı olduğu söylenir. |
ERKEK |
| ALPGİRAY |
Yiğit hükümdar. Kırım veliahtı. Bir ara Kırım Hanı da oldu. |
ERKEK |
| ALPHAN |
Yiğit hükümdar. |
ERKEK |
| ALPKAN |
Yiğit soydan gelen. |
ERKEK |
| ALPKIN |
Keskin kılıç. |
ERKEK |
| ALPMAN |
Yiğit, cesur, kahraman. |
ERKEK |
| ALPSOY |
Yiğit ve cesur soya mensub. |
ERKEK |
| ALPTEKİN |
Kahraman şehzade. Birleşik isim. Alp |
ERKEK |
| ALPTUĞ |
Yiğitlik simgesi. |
ERKEK |
| ALTAN |
1. Sabahın güneş doğarkenki zamanı. 2. Hakanlara verilen unvan, sultan, padişah. |
ERKEK |
| ALTAY |
1. Asya'da Batı Sibirya ile Moğolistan'ı ayıran dağlık bölge. 2. Altay dağlan bölgesinde yaşayan Türklerin genel adı. |
ERKEK |
| ALTUĞ |
Eskiden paşalara verilen at kılından yapılmış sorguç. Kırmızı sorguç |
ERKEK |
| ALTUNA |
Tuna ırmağının gün batarken aldığı durum için Osmanlılar'ın verdiği ad. |
ERKEK |
| ALTUNAY |
Ay'ın san renkli hali |
ERKEK |
| ALTUNÇ |
1. Bakır alaşımı. 2.Kırmızı bakır. 3. Kırmızı, al gözlü. |
ERKEK |
| ALTUNER |
Değerli kimse. |
ERKEK |
| ALTUNHAN |
Zengin hakan. Türklerin, Çin'de hüküm süren Türk-Moğol hükümdarlarına verdikleri ad. |
ERKEK |
| AMANULLAH |
Allah'ın bağışlaması. Allah'ın koruması. |
ERKEK |
| AMİD |
1. Çok hasta. 2. Aşk hastası. 3. Başlıca nokta. 4. Önder, şef, komutan. 5. Diyarbakır'ın eski adı. Ortaçağ'da İslam Türk devletlerinde kullanılan bazı unvanlar ve memuriyet isimleri. |
ERKEK |
| AMİL |
Etken, etmen |
ERKEK |
| AMİR |
1. Mamureden, şenlendiren. 2. İmar olunmuş. 3. Devlete ait. 4. Kendisine bağlı görevliler bulunan. Amir b. Abdullah b. Mes'ud Tabiindendir. İslam fıkıh bilgini. |
ERKEK |
| AMMAR |
1. Memur eden. 2. Bayındırlaştıran. Ammar b. Yasir. Sahabeden. İlk müslüman olanlardandır. Çok işkence gördü. Habeşistan'a hicret etti. Annesi ilk İslam şehidesi Sümeyye(r. anha)'dir. |
ERKEK |
| AMR |
Uzun yaşamak, uzun ömürlü olmak. Amr b. Madikerib 631'de Medine'ye gitti ve müslüman oldu. Çok yaşlıyken bile iyi savaştı. |
ERKEK |
| AMUZ |
Bilen, öğrenmiş, öğreten. |
ERKEK |
| ANDAÇ |
Anılar, hatıralar |
ERKEK |
|
|
| ANDAK |
Hemen, o anda. - Erkek ve kız adı olarak kullanılır. |
ERKEK |
| ANGIN |
1. Tanınmış, ünlü, namlı. 2. Bayındır. |
ERKEK |
| ANI |
Yaşanmış olaylardan belleğin sakladığı. |
KIZ/ERKEK |
| ANIL |
1. Anılmak eylemi. 2. Meşhur, ünlü. 3. Hatırlanan. |
ERKEK/KIZ |
| ANİF |
1. Sert, şiddetli. 2. Haşin. 3. Geçmişte, pek yakında, burnun ucu denecek kadar yakından gecen. 4. Biraz önce, belirtilen, bahsedilen. |
ERKEK |
| ARAF |
1. Cennet ile cehennem arasındaki y2. Sert, tepe. 3.Adetler, usullArafat. Mekke'nin yakınında bulunup hacıların arefe günü durdukları yerdir. Bu duruş haccın rükünlerindendir. |
ERKEK |
| ARAL |
Birbirine yakın adalar topluluğu. Orta Asya'da bir göl. |
KIZ/ERKEK |
| ARAMDİL |
1. gönül rahatı. 2. Sevilen güzel. 3. Yer mekan. |
ERKEK |
| ARAS |
Bir ırmak adı |
ERKEK |
| ARAT |
Yürekli kişi |
ERKEK |
| ARCAN |
Saf, temiz |
ERKEK |
| ARCEM |
Ar+Cem (Namuslu, arlı hükümdar, padişah) |
ERKEK |
| ARDA |
1. Eskiden bazı çavuşların elde tuttukları uzun değnek. 2. İşaret için dikilen değnek. -3. Çıkrıkçı kalemi. 4. Sonra gelen. |
ERKEK |
| ARDAHAN |
Arda+HAN; Doğu Anadolu'da bir ilimiz |
ERKEK |
| ARDALI |
Temiz huylu, namuslu kimse. |
ERKEK |
| ARDAN |
Temiz huylu, namuslu kimse. |
ERKEK |
| ARDIÇ |
Yemişleri ilaç olarak kullanılan ağaç |
ERKEK |
| AREF |
1. Pek maruf, çok bilinen. 2. Arif, anlayışlı ve bilgili. |
ERKEK |
| AREL |
Temiz, dürüst kimse. |
ERKEK |
| ARGU |
1. İki dağ arası, uçurum. 2. Orta Asya'da Issık gölü çevresinde Çu ve Talaş havzalarında yaşamış Kırgızların en büyük boyu. Argu Türkleri. |
ERKEK |
| ARGUN |
1. Zayıf, güçsüz, düşkün, dermansız, zebun. 2. Yanyana iki kamış düdüğünden veya kartal kemiğinden yapılmış kaval. - Argun |
ERKEK |
| ARGUNŞAH |
Argunşah. (Nizameddin) Anadolu Selçuklu Sultanı Kılıç Aslan II'nın oğlu. Babası ülkeyi oğullan arasında pay edince, hissesine Amasya düşmüştü. |
ERKEK |
| ARGÜN |
Temiz, aydınlık gün. |
ERKEK |
| ARHAN |
Üstün nitelikli, gururlu bakan. |
ERKEK |
| ARICAN |
Temiz, doğru kimse. |
ERKEK |
| ARIÇ |
Barış, asayiş. |
ERKEK |
| ARIER |
Çalışkan kimse. |
ERKEK |
| ARIHAN |
Üstün nitelikli, gururlu bakan. |
ERKEK |
| ARIKAL |
Temiz, doğru, dürüst kal. |
ERKEK |
| ARIKAN |
Temiz soy. |
ERKEK |
|
| ARIKHAN |
Üstün nitelikli, gururlu bakan. |
ERKEK |
| ARIN |
1. Temiz, arı, saf. 2. Alın. 3. Yüz, cephe. Dağların, tepelerin yüzü. |
ERKEK |
| ARINÇ |
1. Temiz, saf, arı. 2. Barış. |
ERKEK |
| ARISAL |
An gibi çalışkan kimse. |
ERKEK |
| ARISAN |
Temiz, doğru tanınmış kimse. |
ERKEK |
| ARISOY |
Temiz, doğru tanınmış kimse. |
ERKEK |
| ARITAN |
Temizleyen, arı duruma getiren. |
ERKEK |
| ARİF |
1. Meşhur, çok tanınmış, mütearif. 2. Bilgi sahibi. Bilen, bilgili, irfan sahibi. 3. Sıbyan mektebi hocası veya kalfası. |
ERKEK |
| ARKAN |
Temiz kandan gelen - Üstün, galip |
ERKEK |
| ARKAY |
Yükselmek, göğe doğru çıkmak. Her yana çıkık durmak |
ERKEK |
| ARKIL |
Büyük Türk, Ulu Türk |
ERKEK |
