| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
M harfi ile başlayan 506 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| MERAL |
Dişi geyik, ceylan, karaca. |
KIZ |
| MERAM |
Arzu istek, içten tasarlanan niyet. |
KIZ |
| MERCAN |
deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü |
KIZ/ERKEK |
| MERD |
1. Adam, insan. 2. Özü sözü doğru kabadayı, yiğit. Türk dil kurallarına göre "d/t" değişmesiyle kullanılır. |
ERKEK |
| MERDAN |
Mertler, insanlar, erkekler, yiğitler. |
ERKEK |
| MERDİ |
Mertlik, erlik. Cesaret, yüreklilik, insanlık. |
ERKEK |
| MERDÜM |
1. insan, adam. 2. Gözbebeği. |
ERKEK/KIZ |
| MEREVİŞ |
Terementi ağacının tohumu. |
KIZ |
| MERGUB |
1. İstenilen, sevilen. 2. Herkes tarafından sevilip aranılan. |
ERKEK |
| MERGUBE |
1. İstenilen, sevilen. 2. Herkes tarafından sevilip aranılan. |
KIZ |
| MERİÇ |
Balkan yarımadasının güneydoğu kesiminden geçen akarsu. |
KIZ/ERKEK |
| MERİH |
Dünya'dan sonra güneşe en yakın olan gezegen. Mars |
ERKEK |
| MERKÜR |
Güneşe en yakın gezegen. |
ERKEK |
| MERSA |
Liman. |
KIZ |
| MERSİYE |
Güzel kız bebek |
KIZ |
| MERT |
Yiğit, sözünün eri |
ERKEK |
| MERTCAN |
Yiğit can |
ERKEK |
| MERTEL |
Yiğit, sözünün eri |
ERKEK |
| MERTER |
Yiğit, sözünün eri |
ERKEK |
| MERTKAL |
Her zaman doğru kal. |
ERKEK |
| MERTKAN |
Mert soydan gelen. |
ERKEK |
| MERTOL |
Her zaman sözünün eri ol. |
ERKEK |
| MERVAN |
Emevi sülalesinin Mervan kolu. |
ERKEK |
| MERVE |
Mekke yakınlarında bir dağ |
KIZ |
| MERYEM |
Dinine bağlı kadın |
KIZ |
| MERZAT |
Rıza, hoşnutluk. |
ERKEK |
| MERZE |
Mercan. |
KIZ |
| MERZUK |
Rızıklandmlmış, rızık verilmiş. |
ERKEK |
| MERZUKA |
Rızıklandmlmış, rızık verilmiş. |
KIZ |
|
|
| MESERRET |
Sevinçler. Şenlik, sevinç. |
KIZ |
| MESlH |
1. Üzerine yağ sürülmüş. 2. Mesholunmuş, başka bir şekle girmiş olan. 3. Acaip, tuhaf. 4. Ölmek. Mesih Hz. isa'nın elini sürdüğü hastaların derhal iyileşmesi dtolayısıyla kendisine isim olarak verilmiştir. |
ERKEK |
| MESRUR |
Sevinçli, memnun, sevinmiş meramına ermiş. |
ERKEK/KIZ |
| MESRURE |
Sevinçli, memnun, sevinmiş meramına ermiş. |
KIZ |
| MESTAN |
Savruk. Cüret sahibi |
ERKEK |
| MESUD |
Saadeüi, bahtlı, bahtiyar, kutlu. Türk dil kurallarına göre "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MESUDE |
Mutlu, bahtiyar |
KIZ |
| MESUT |
Mutlu, bahtiyar |
ERKEK |
| MEŞHED |
Bir adamın şehit olduğu veya bir şehidin gömüldüğü yiran'da ziyaretgah olan meşhur şehir. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MEŞHUR |
Ünlü, argın, tanınmış. |
ERKEK |
| MEŞHURE |
Ünlü, argın, tanınmış. |
KIZ |
| MEŞİKA |
Aşk, muhabbet |
KIZ |
| MEŞKUR |
Beğenilmiş, övülmüş. Teşekkür edilmeye değer olan. |
ERKEK |
| MEŞKURE |
Beğenilmiş, övülmüş. Teşekkür edilmeye değer olan. |
KIZ |
| METE |
Büyük Türk-Hun İmparatoru (M.Ö. 209-174). |
ERKEK |
| METEHAN |
Büyük Türk-Hun İmparatoru (M.Ö. 209-174). |
ERKEK |
| METHİYE |
Birini övmek maksadıyla yazılmış eser, kaide. |
KIZ |
| METİN |
1. Metanetli, sağlam, dayanıklı. 2. Özü, sözü doğru, sebatkar, itimat edilir. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| METİNER |
Metanetli, sağlam - Özü, sözü doğru |
ERKEK |
| MEVA |
Sığınılacak yer, yurt, mesken, |
KIZ |
| MEVCUD |
Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır., ., |
ERKEK |
| MEVCUDE |
Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır., ., |
KIZ |
| MEVCUT |
Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. |
ERKEK |
| MEVDUT |
Sevilmiş, sevilen. Gaznelilerin bir hükümdarı. |
ERKEK |
| MEVEDDET |
Sevgi, muhabbet. Dostluk. |
KIZ |
| MEVHİBE |
Vergi, ihsan, bağış. |
KIZ |
| MEVLUD |
1. Yeni doğmuş çocuk. 2. İhsanın doğduğu y3. Doğulan zaman. Hz. Muhammed'in doğumunu anlatan manzum esTürk dil kurallarına göre "d/t" olarak kulla bılır. |
ERKEK |
| MEVLUDE |
1. Yeni doğmuş çocuk. 2. İhsanın doğduğu y3. Doğulan zaman. Hz. Muhammed'in doğumunu anlatan manzum esTürk dil kurallarına göre "d/t" olarak kulla bılır. |
KIZ |
| MEVLÜT |
Yeni doğmuş çocuk - Doğulan zaman |
ERKEK |
| MEVSİM |
1. Yılın dört bölümünden biri. 2. Dağlamak suretiyle damga vurmak. |
KIZ |
|
|
| MEVSUL |
Hz. Peygamber'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MEVSUNNE |
1. Bahar yağmuru yağmış toprak. 2. Baştan aşağı süslü zırh. |
KIZ |
| MEVZUN |
Biçimli, yakışıklı, güzel. |
ERKEK |
| MEVZUNE |
Biçimli, yakışıklı, güzel. |
KIZ |
| MEYMUN |
Uğurlu, bereketli, kutlu. |
ERKEK |
| MEYMUNE |
Hz. Peygamberin en son hanımı. |
KIZ |
| MEYSUR |
Kolaylanmış, kolaylaştırılmış şeyler. |
ERKEK |
| MEYSURE |
Kolaylanmış, kolaylaştırılmış şeyler. |
KIZ |
| MEYYAL |
Meyleden, aşırı istekli. Fazlaca eğilen. Eğik. |
KIZ |
| MEZİD |
Artmış, artırılmış, büyümüş. Türk dil kuralı açısından "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MEZİYET |
Bir kişiyi başkalarından ayıran ve yücelten vasıf, üstünlük, değerlilik yüksek karakter. |
KIZ |
| MISRA |
Şiirin bir satırı |
ERKEK |
| MİDHAT |
Övme. Türk dil kuralı açısından "d/t" değişmesiyle kullanılır. |
ERKEK |
| MİFTAH |
1. Anahtar. 2. Şifre cetveli. 3. Dil öğrenirken yapılacak tercüme ve meselelerin halledilmiş şekillerini gösteren kitap. 4. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MİHİN |
Büyük, ulu. |
ERKEK |
| MİHNE |
Düzleştirmek. |
ERKEK/KIZ |
| MİHRACE |
Hindistan'da kral ve prenseslere verilen ünvan. |
KIZ |
| MİHRAN |
Nehir. Pakistan'dan geçen İndus nehrine İslam müellifleri tarafından verilen isim. |
ERKEK/KIZ |
| MİHRİ |
1. Güneş. 2. Sevgi. 3. Eylül ayı. Mihr ü mah, güneş ile ay. |
KIZ |
| MİHRİBAN |
Seven, şefkatli |
KIZ |
| MİHRİCAN |
Dost, sevgili. Sonbahar. - Ruhun merkezi - Farslıların son baharda kutladıkları bir bayram. |
KIZ |
| MİHRİGÜL |
Güler yüzlü, dost, sevecen, güzel. |
KIZ |
| MİHRİMAH |
Güneş ile ay. |
KIZ |
| MİHRİNAZ |
Çok nazlı. |
KIZ |
| MİHRİNİSA |
Kadınlığın güneşi, erdemli, nitelikli kadın. |
KIZ |
| MİHRİNUR |
Güldüğünde ışıklar saçan. |
KIZ |
| MİHRİŞAH |
Şahların güneşi. |
KIZ |
| MİHRİYE |
Güneşe ait, güneşle ilgili. |
KIZ |
| MİKAİL |
Allaha en yakın olduğuna inanılan dört melekten birinin adı |
ERKEK |
| MİKAT |
1. Tesbit edilen yer ve zaman. 2. Mekke yolu Üzerinde hacıların ihrama girdikleri yer. |
ERKEK |
|
| MİMİNE |
(bkz. Minin). |
KIZ |
| MİMOZA |
Bir süs bitkisi |
KIZ |
| MİNA |
Mine. Liman. Camın ana maddesi, Şişe, cam, billur. Şarap şişesi, Gökyüzü. |
KIZ |
| MİNE |
Maden eşya üstündeki renkli sır tabakası |
KIZ |
| MİNEL |
Cennetteki inci tanesi |
KIZ |
| MİNŞAR |
1. Cennet. 2. Şişe sırça. 3. Zümrüt, zebercet. |
ERKEK/KIZ |
| MİR1AT |
1. Ayna. 2. Meşhur bir çeşit lali. |
KIZ |
| MİRAÇ |
1. Merdiven. 2. Göğe çıkan. Hz. Muhammed(s.a.s)'in göğe çıktığı gece ki, Recep ayının 27'sine rastlayan kandil gecesidir. O gecede 5 vakit namaz farz kılınmıştır. |
ERKEK/KIZ |
| MİRALAY |
Albay |
ERKEK |
| MİRAN |
Beyler beyi |
ERKEK |
| MİRAY |
Yılın ilk aylarında doğan / Güneş gibi ay gibi parlayan |
KIZ |