| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
M harfi ile başlayan 506 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| MECDİ |
(bkz. Mecid). |
ERKEK |
| MECDİDE |
Rızkı bol, nasibi açık, bahtiyar. |
KIZ |
| MECERRE |
1. Samanyolu. 2. Harekete müsait yol, cadde veya yer. |
ERKEK/KIZ |
| MECİD |
Çok ulu, yüce, şan ve şeref sahibi. Allah'ın sıfatlarından. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. Abdülmecid, Allah'ın(Mecid'in) kulu.. |
ERKEK |
| MECİDDİN |
Dinin ululuğu, büyüklüğü. Türk dil kuralı açısından "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MECİDE |
Büyük ulu. Şan ve şeref sahibi. |
KIZ |
| MECİT |
Çok ulu, yüce |
ERKEK |
| MECNUN |
1. Cin tutmuş, cinlenmiş. 2. Delice seven, tutkun. Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı. |
ERKEK |
| MECRA |
Suyun aktığı yatak, su yolu. Bir işin gidiş yolu. Bedendeki ahlatın alıştığı yol. |
ERKEK/KIZ |
| MECUT |
Talihi açık, mutlu, şanslı kimse. |
ERKEK |
| MEDA |
Mesafe. Son. |
ERKEK/KIZ |
| MEDAR |
1. Dayanak. 2. Dönence. |
ERKEK/KIZ |
| MEDENİ |
1. Medine'ye mensup, şehirli, şehir halkından olan. 2. Bir memleketle ilgili olan. 3. Terbiyeli, görgülü, nazik. Daha çok lakab olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MEDET |
Yardım eden |
ERKEK |
| MEDİD |
Uzun, çok uzun süren. Arap aruzunun 2. bendi. |
ERKEK |
| MEDİDE |
Uzun, çok uzun süren. Arap aruzunun 2. bendi. |
KIZ |
| MEDİH |
Methetmeye, övmeye sebeb olan şey, övme mevzuu. |
ERKEK |
| MEDİHA |
Medhedilmiş, övünülmüş, beğenilen kadın |
KIZ |
| MEDİNE |
Arabistan'da bir şehir. Hz. Peygamberin kabrinin bulunduğu şehir. Hacıların Mekke'den sonra ziyaret ettikleri şehir. |
KIZ |
| MEDUV |
Davet olunmuş, çağırılmış, davetli. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MEFAHİR |
İftihar edilecek, övünülecek şeyler. |
ERKEK/KIZ |
| MEFHAR |
Övünme. Övünmeye sebeb olan, güvenmeyi gerektiren. Mefhari kainat Muhammed(s.a.s). |
ERKEK |
| MEFHARET |
Övünç, övünme, kıvanç |
KIZ |
| MEFKURE |
Ulaşılmak istenilen en yüce amaç |
KIZ |
| MEFRUZ |
Farz olunmuş, varsayılmış. |
ERKEK |
| MEFRUZA |
Farz olunmuş, varsayılmış. |
KIZ |
| MEFTUH |
1. Açılmış, açık. 2. Ele geçirilmiş. |
ERKEK |
| MEFTUHA |
1. Açılmış, açık. 2. Ele geçirilmiş. |
KIZ |
| MEFTUN |
1. Fitneye düşmüş, sihirlenmiş. 2. Gönül vermiş, tutkun vurgun. Hayran olmuş, şaşmış. |
ERKEK |
|
|
| MEFTUNE |
1. Fitneye düşmüş, sihirlenmiş. 2. Gönül vermiş, tutkun vurgun. Hayran olmuş, şaşmış. |
KIZ |
| MEHDİ |
1. Kendisine rehberlik edilen. Allah tarafından hidayet verilmiş olan. Doğru yolu tutan. 2. Şiilere göre 12 imamın sonu. |
ERKEK |
| MEHDİYE |
1. Kendisine rehberlik edilen. Allah tarafından hidayet verilmiş olan. Doğru yolu tutan. 2. Şiilere göre 12 imamın sonu. |
KIZ |
| MEHİB |
1. Heybetli, azametli, korkunç(mehub). 2. Arslan(Esed, gazanfer, haydar, şif). |
ERKEK |
| MEHİR |
Ay parçası |
KIZ |
| MEHLİKA |
Ay yüzlü güzel. |
KIZ |
| MEHMET |
Muhammed isminin türkçesi. |
ERKEK |
| MEHPARE |
Ay parçası |
KIZ |
| MEHRE |
Hind okyanusu sahili ile Hadramut arasında bir ülke. |
KIZ |
| MEHRU |
Ay yüzlü güzel. |
KIZ |
| MEHTAP |
1. Ay aydınlığı, ay ışığı. Dolunay. 2. Alay, eğlence, zevklenme. Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılır. |
KIZ |
| MEHVEŞ |
Ay yüzlü, ay gibi güzel |
KIZ |
| MEKİN |
1. Temekkün eden, oturan yerleşen. 2. Vakarlı, temkinli, vakar, iktidar sahibi. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
| MEKİNE |
1. İktidar ve onur sahibi. 2. Yer tutup oturan, yerleşmiş. |
KIZ |
| MEKNUN |
Saklı, gizli, iyice korunmuş. |
ERKEK |
| MEKNUNE |
Saklı, gizli, iyice korunmuş. |
KIZ |
| MEKNUZ |
Gömülü. Hazineye konulmuş, saklanmış. |
ERKEK |
| MEKNUZE |
Gömülü. Hazineye konulmuş, saklanmış. |
KIZ |
| MEKREMET |
Kerem, cömertlik. Saygı, ağırlama. |
ERKEK |
| MEKŞUFE |
Açılmış, açık. Bilinmez değil, keşfolunmuş. |
KIZ |
| MELA |
1. Doluluk. 2. Topluluk. 3. Ova. |
KIZ |
| MELAHAT |
Güzellik, güzel yüzlülük, yüzünde tatlı ifade olmak |
KIZ |
| MELCE |
Yüce, yüksek yer, sığınak, barınak |
KIZ |
| MELDA |
İnce ve taze vücutlu, Genç, körpe ve nazik. |
KIZ |
| MELEK |
Allah ile insanlar arasında aracılık yapan manevi yaratık |
KIZ |
| MELEKNAZ |
Allah ile insanlar arasında aracılık yapan manevi yaratık |
KIZ |
| MELEKNUR |
Allah ile insanlar arasında aracılık yapan manevi yaratık |
KIZ |
| MELEKPER |
Melek kanatlı. |
KIZ |
| MELEKRU |
Melek yüzlü. |
KIZ |
| MELEKSİMA |
Melek şimali. |
KIZ |
|
|
| MELHUZ |
Umulur, beklenir. |
ERKEK |
| MELHUZA |
Umulur, beklenir. |
KIZ |
| MELİH |
Güzel, şirin, sevimli |
ERKEK |
| MELİHA |
Güzel, Şirin |
KIZ |
| MELİK |
1. Padişah, hakan, hükümdar. 2. Mal sahibi. 3. Allah'ın isimlerinden. Melikşah Sultan Sencer'in babası olan büyük Selçuklu hükümdarı. |
ERKEK |
| MELİKAM |
Tarih tezi |
KIZ |
| MELİKANBER |
Kudretli, nüfuzlu, Habeş köle. Melik ve anber isimlerinden birleşik isim. |
ERKEK |
| MELİKE |
Kadın hükümdar |
KIZ |
| MELİKSERVER |
Doğu Sultanı hükümdar. |
ERKEK |
| MELİNAY |
Cennete düşen ilk yağmur damlası |
KIZ |
| MELİS |
Bal arısı, bal gibi baldan tatlı, sevgili |
KIZ |
| MELİSA |
Baklagillerden, yaprakları liomu andıran kokulu bir bitki |
KIZ |
| MELODİ |
Ezgi, müzik parçası |
KIZ |
| MELTEM |
Yazın düzenli olarak karadan denize doğru esen rüzgar. |
KIZ |
| MEMDUD |
Uzatılan. |
ERKEK |
| MEMDUDE |
Uzatılan. |
KIZ |
| MEMDUH |
Övülmüş |
ERKEK |
| MEMDUHA |
Övülmüş |
KIZ |
| MEMNUN |
Minnet eden - Hoşnut, sevinçli |
ERKEK |
| MEMNUNE |
Sevinmiş, sevinçli. |
KIZ |
| MEMUN |
Emin bulunan, korkusuz, tehlikesiz, sağlam. |
ERKEK |
| MENAF |
1. Dağın sivri tepesi. 2. Cahiliye döneminde Arapların putu. İsim olarak kullanılmaz. |
ERKEK |
| MENDERES |
Bir akarsu yatağının az eğimli ovalarda çizdiği kıvrım |
ERKEK |
| MENEKŞE |
İnce saplı, ufak mavi çiçekli güzel kokulu bitki |
KIZ |
| MENGİ |
Ölümsüz, ebedi |
ERKEK |
| MENGÜ |
Ebedi ölümsüz, bengi. Mengü suyu |
KIZ/ERKEK |
| MENGÜALP |
Ölümsüz, güçlü, kuvvetli, yiğit. |
ERKEK |
| MENGÜBAY |
Varlıklı kimse. |
ERKEK |
| MENGÜBERT |
Allah verdi. |
ERKEK |
| MENGÜCEK |
Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar'ı içine alan bölgeyi fethederek XII. yy.'ın ilk yansına kadar elinde tutan Türk sülalesi. |
ERKEK |
|
| MENGÜÇ |
Yaşlı. |
ERKEK |
| MENGÜER |
Ebedi ölümsüz, bengi. Mengü suyu |
ERKEK |
| MENGÜTAY |
Ebedi ölümsüz, bengi. Mengü suyu |
ERKEK |
| MENNAN |
Çok ihsan eden, verici, ihsanı bol. Abd takısı alarak kullanılır. Allah'ın isimlerinden |
ERKEK |
| MENSUR |
Saçılmış, dağılmış - Ölçüsüz, uyaksız söz |
ERKEK |
| MENSURE |
Saçılmış, dağılmış - Ölçüsüz, uyaksız söz |
KIZ |
| MENŞUR |
Neşrolunmuş, dağıtılmış, yayılmış. |
ERKEK |
| MENZUR |
Adanmış, vadedilmiş. Adak olarak belirtilmiş. |
ERKEK |
| MENZURE |
Adanmış, vadedilmiş. Adak olarak belirtilmiş. |
KIZ |
| MERAFİ |
1. Dağın sivri tepesi. 2. İslam'dan evvel Arapların putu. |
KIZ |
| MERAHAN |
1. Ferah, sevinç. 2. Zayıf olma hali. |
ERKEK |