| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
C harfi ile başlayan 205 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| CELİL |
Büyük, yüce |
ERKEK |
| CELİLAY |
Ulu, yüce ay. |
ERKEK/KIZ |
| CELİLE |
Büyük, ulu. |
KIZ |
| CELVET |
1. Yerini yurdunu terk etmek. 2. Tasavvufta, kulun, Allanın sıfatlarıyla halvetten çıkışına ve fena fillahda fani oluşuna denilir. |
ERKEK |
| Celvetiye |
Aziz Mahmud Hüdayi'nin kurduğu tarikatının adı. |
KIZ |
| CEM |
Hükümdar, şah |
ERKEK |
| CEMAL |
Güzel yüz - Yüz güzelliği |
ERKEK |
| CEMALETTİN |
Güzellik taşıyan |
ERKEK |
| CEMALLEDDİN |
1. Dinin cemali, parlak yüzü. Daha çok şeref unvanı olarak kullanılmıştır. elCevad elİsfahani tarafından ilk defa kullanılmıştır. |
ERKEK |
| CEMALULLAH |
Allah'ın lütfü, bağışı. |
ERKEK |
| CEMAN |
1. Salma salma yürüyen. 2. Nazlı sevgili. |
KIZ |
| CEMANUR |
Yüz nuru, güzellik |
KIZ |
| CEMİL |
Güzel yakışıklı erkek - İyilikle anma |
ERKEK |
| CEMİLE |
Hatır hoşluğu için yapılan hareket. |
KIZ |
| CEMİNUR |
Işık, nur topluluğu, çok nurlu, aydınlık kimse. |
KIZ |
| CEMRE |
Şubat ayında birer hafta aralıklarla önce havada, sonra suda ve en sonra toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi |
KIZ |
| CEMŞASB |
1. Hz. Süleyman. 2. Cemşid'in oğlu. |
ERKEK |
| CEMŞİD |
Cemşasb'ın babası. |
ERKEK |
| CENAB |
"Yan"manasına gelir. Şeref, onur ve büyüklük terimi olarak kullanılır. Hazret, Cenabı Hakk, Cenabı Halik, Allah. Dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılmaktadır. |
ERKEK |
| CENAN |
Yürek, gönül kalp |
KIZ/ERKEK |
| CENAP |
Şeref, onur |
ERKEK |
| CENGAVER |
Savaşçı, silahşor. Savaşı seven, savaşkan, dövüşken. |
ERKEK |
| CENGEL |
Orman. |
ERKEK |
| CENGER |
Savaşçı, silahşor. Savaşı seven, savaşkan, dövüşken. |
ERKEK |
| CENGİZ |
Cengiz Han. Moğol İmparatorluğu'nun kurucusu, asıl adı Timuçin'dir. Moğolcada Çing sıfatının çoğulu olarak, güçlü, kuvvetli anlamındadır. İslam ülkelerine düzenlediği seferlerle acımasız ve gaddarca müslümanları katletti. İslam medeniyetine b |
ERKEK |
| CENGİZHAN |
Moğol İmparatorluğunu kuran hükümdar |
ERKEK |
| CENK |
Savaş |
ERKEK |
| CENKER |
İyi savaşan, savaşçı. |
ERKEK |
| CENNET |
Çok güzel yer. İyilik yapanların, günahsızların öldükten sonra mutluluğa kavuşacaklarına inanılan yer. |
KIZ |
|
|
| CEREN |
Halk ağzında "ceylan" anlamına gelir. |
KIZ |
| CERİB |
Hububat için kullanılan bir ölçek. |
ERKEK/KIZ |
| CERİR |
İp, halat. Yular anlamında. Sahabeden bu ismi taşıyanlar vardır. ' |
ERKEK |
| CERİT |
1. Verimsiz çorak y2. Bekar. |
ERKEK |
| CESARET |
Yüreklilik, korkusuzluk. |
ERKEK/KIZ |
| CESİM |
İri, büyük, kocaman, ulu, mühim. |
ERKEK |
| CESİMİ |
İri, büyük. |
ERKEK |
| CESUR |
Cesaretli, gözüpek, korkusuz |
ERKEK |
| CEVAD |
1. Cömert, eli açık. 2. İhsan eden. Dil kurumuna uygun olarak "d/t" ye dönüştürülür. |
ERKEK |
| CEVAHİR |
Mücevher, değerli süs taşı |
ERKEK |
| CEVAN |
Genç, taze, delikanlı. Cüvan şeklinde kullanılabilir. |
ERKEK |
| CEVAT |
İyilik, güzellik, olgunluk, kusursuzluk |
ERKEK |
| CEVDET |
Olgunluk, büyüklük - Kusursuzluk |
ERKEK |
| CEVHER |
Bir şeyin özü. Güç, enerji. |
KIZ/ERKEK |
| CEVHERE |
Hicri 5. asırda Bağdat'ta yaşamış meşhur bir İslam hanımı. |
KIZ |
| CEVRİYE |
Eziyet, cefa, sıkıntı |
KIZ |
| CEVVAL |
Koşan, dolaşan, hareket eden, canlı. |
ERKEK |
| CEVZA |
İkizler burcunun eski adı |
KIZ |
| CEYDA |
İnce uzun boyunlu ve güzel |
KIZ |
| CEYDAHAN |
İnce uzun boyunlu ve güzel |
KIZ |
| CEYHAN |
Güney Anadolu'da Toroslar'dan doğan ve Akdeniz'e dökülen nehir. |
KIZ/ERKEK |
| CEYHUN |
1. Orta Asya'da Amu-Derya'ya Arap ve Farslıların vermiş olduğu ad. 2. Tevrat'a göre cennetin 4 nehrinden biri. |
ERKEK |
| CEYLA |
İnsanlığa atfedilmiş, bağışlanmış. |
KIZ |
| CEYLAN |
Hızlı koşan, biçimli bacakları olan ve güzel gözleriyle tanınan bir gazel cinsi. |
KIZ |
| CEYLİN |
Cennetin kapısı, Yaprağın üzerinde, güneş ışığında parlayan yağmur damlası. |
KIZ |
| CEYLİNAZ |
Cennetin kapısında görevli melek |
KIZ |
| CEZLAN |
Mutlu. |
ERKEK/KIZ |
| CEZMİ |
Kesin karar veren |
ERKEK |
| CEZMİYE |
Kesin karar veren |
KIZ |
| CEZRİ |
Kökle ilgili, kökten. |
ERKEK |
|
|
| CEZZAR |
Deve kasabı. Daha çok lakab olarak kullanılır. Cezzar Ahmet Paşa(?Akka 1804). Osmanlı vezirlerindcndir. |
ERKEK |
| CIVILTI |
Ufak kuşların, civcivlerin ötüşürken çıkardıkları tatlı ses |
KIZ |
| CİHAN |
Dünya, alem |
KIZ/ERKEK |
| CİHANBANU |
Dünya hükümdarı. |
KIZ |
| CİHANDARŞAH |
Delhi, TürkHind İmparatorlan'nm 13.'sü olup Şah Alem Bahadır'ın büyük oğludur. |
ERKEK |
| CİHANDİDE |
Dünyayı gezip görmüş. |
ERKEK/KIZ |
| CİHANEFRUZ |
Dünyayı parlatan, aydınlatan. |
KIZ |
| CİHANER |
Dünyaya bedel kişi, yiğit. |
ERKEK |
| CİHANFER |
Cihanı, dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı. |
KIZ |
| CİHANGİR |
Dünyaya egemen olan |
ERKEK |
| CİHANGÜL |
Dünya, alem |
KIZ |
| CİHANMERT |
Dünyaya bedel kişi, yiğit. |
ERKEK |
| CİHANNUR |
Alemi aydınlatan nurlu ışık. |
KIZ |
| CİHANSER |
Cihan'ın başı. Kadın ve erkek adı olarak kullanılır. |
KIZ |
| CİHANSUZ |
1. Cihan yakan. 2. Gaznclilerdcn Buhran Şahı mağlup edip, Gaznice ve Büst şehirlerini yakıpyıkan, gaddar vahşi AlaeddinHüseyirie verilen ad. |
KIZ |
| CİHANŞAH |
Cihan'ın şah'ı. KaraKoyunlu padişahlarından Timur'un ölümünden sonra kaybedilen yerleri geri almıştır. |
ERKEK |
| CİHAT |
Din uğruna savaşan |
ERKEK |
| CİLASUN |
Babayiğit, boylu, boslu, delikanlı, gürbüz. |
ERKEK |
| CİLİ |
Ayın üzerinde beliren açık renk lekeler. |
KIZ |
| CİLVE |
1. Hoşa gitmek için yapılan davranış. 2. İşve, naz. 3. Yeni gelin duvağının kaldırılması merasiminin ve bu münasebetle güveyin geline verdiği hediyenin(Türk yüz görümlüğü) adıdır. |
KIZ |
| CİLVENAZ |
Nazı özellikle yapan / Cilveyle nazı birarada bulunduran |
KIZ |
| CİNAN |
Cenneüer, yedi göğün üstünde ve Arş ile Kürsi'nin altındaki sekiz cennet. Kadın ve erkek adı olarak kullanılır. |
KIZ |
| CİNDORUK |
bir dağın en yüksek noktası, doruğu |
ERKEK |
| CİNUÇEN |
Üstün, galip, zafer kazanmış. |
ERKEK |
| CİRYAL |
1. Bir nevi kırmızı boya. 2. Altının kırmızılığı. 3. Temiz renk. 4. Saf. |
KIZ |
| CİVAN |
Yeni yetme, körpe, genç |
KIZ/ERKEK |
| CİVANBAHT |
Mutlu, şanslı (kimse). |
ERKEK |
| CİVANMERT |
Cömert, eli açık genç, delikanlı. |
ERKEK |
| COŞAN |
Coşku duyan, heyecanlı (kimse). |
ERKEK |
| COŞAR |
taşarak kabına sığmaz, coşkun |
ERKEK |
|
| COŞKU |
olağanüstü bir biçimde kendini gösteren duygu yükselmesi, heyecan |
ERKEK |
| COŞKUN |
1. Coşmuş, galeyana gelmiş. 2. Duyarlı, aşın hareketli. |
ERKEK |
| COŞKUNAY |
kabına sığmayan ve Ay gibi güzel olan |
ERKEK |
| COŞKUNER |
Coşan kimse. |
ERKEK |
| COŞKUNSU |
Sel, gürültüyle akan su. |
ERKEK |
| CÖMERT |
1. Elinde olanı harcayan, eli açık. 2. Başkalarına yardımdan kaçınmayan. |
ERKEK |
| CUDİ |
1. Cömert, eli açık. 2. İyilik severlikle ilgili. Dicle nehri kıyısında bir dağ. Nuh'un gemisinin tufandan sonra bu dağın üzerinde durduğu söylenir. |
ERKEK |
| CUDİYE |
1. Cömert, eli açık. 2. İyilik severlikle ilgili. Dicle nehri kıyısında bir dağ. Nuh'un gemisinin tufandan sonra bu dağın üzerinde durduğu söylenir. |
KIZ |
| CUMA |
Müslümanlar için haftanın kutsal günü |
ERKEK |
| CUMALİ |
Cuma günü doğan. |
ERKEK |
| CUMHUR |
Topluluk, kalabalık |
ERKEK |
