| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
b harfi ile başlayan 575 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| BABA |
1. Kendi dölünden çocuğu olan erkek. 2. Birinci dereceden erkek akraba. 3. Koruyucu, velinimet. 4. Saygı ifadesi olarak yaşlılara verilen unvan. 5. Ecdad, Ata. 6. Tekke büyüğü. 7. Zencilerde görülen saraya benzer bir hastalık. - Baba Oruç. Oruç |
ERKEK |
| BABÜR |
1. Böbürlenme. 2. Hükümdar. - Babürşah. Zahirettin Muhammed (1483-1530). Hindistan'daki Türk-Hint İmparatorluğu'nu kuran kişi. |
ERKEK |
| BACI |
kız kardeş (eski) şeyh eşi |
KIZ |
| BACIM |
benim kız kardeşim |
KIZ |
| BADAK |
Ufak tefek, ufak yapılı |
ERKEK |
| BADAKALP |
ufak tefek yiğit |
ERKEK |
| BADE |
Aşk, kutsal sevgi |
KIZ |
| BADEM |
1. Gülgillerden ülkemizin her bölgesinde yetişen ağaç. 2. Bu ağacın yaş ve kuru yenen meyvesi. |
KIZ |
| BADİ |
1. Rüzgara veya havaya ait. 2. Geçici. Badi Ahmed(1839-1908). Türk yazar ve şair. |
ERKEK |
| BADİYE |
Çöl, kır. |
KIZ |
| BAGATUR |
yiğit, kahraman, batur, alp, bahadır |
ERKEK |
| BAĞA |
Anlamı iyice bilinmemekle birlikte. Orhun yazıtlarında vezir Tonyukuk'a verilen unvan olarak geçer. |
ERKEK |
| BAĞATUR |
Cesur yiğit. |
ERKEK |
| BAĞDAÇ |
bağdaşan, uyuşan dost |
ERKEK |
| BAĞDAGÜL |
Değeri ölçülemeyen gül. |
KIZ |
| BAĞDAŞ |
Yakın arkadaş, dost. |
ERKEK |
| BAĞDAT |
İrak'ın başkenti olan tarihsel kent. Bağdat |
KIZ |
| BAĞIŞ |
1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama. |
KIZ/ERKEK |
| BAĞIŞCAN |
1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama. |
ERKEK |
| BAĞIŞHAN |
1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama. |
ERKEK |
| BAĞLAM |
1. Cinsleri ayrı ya da birbirlerine yakın olan şeylerin bir arada bağlanmışı, demet, deste. 2. Bir koşuttaki dörtlüklerin herbiri. 3. Herhangi bir olayda, olaylar durumlar ilişkiler örgüsü ya da bağlantısı. 4. Dilbilgisinde, önce veya sonra gelen k |
KIZ/ERKEK |
| BAĞLAN |
Deste, tutam, demet, kızıl renkli bir tür yaban kazı; "bağlanmak"tan buyruk |
KIZ |
| BAHA |
Değer, kıymet, üstünlük |
ERKEK |
| BAHADDİN |
Dinin güzelligi. Dinin değerlisi. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| BAHADIR |
Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi |
ERKEK |
| BAHADIRHAN |
Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi |
ERKEK |
| BAHAEDDİN |
Bahaeddin Ahmed Efendi (Bursa 1741-1794) Osmanlı dönemi tarihçilerinden. Müderrislik ve kadılık yaptı. |
ERKEK |
| BAHAMRA |
İrak'ta bir yer. |
ERKEK/KIZ |
| BAHAR |
Doğanın canlandığı mevsim |
KIZ |
|
|
| BAHARGÜL |
Bahar gülü. |
KIZ |
| BAHATTİN |
Dinin değerlisi, güzelliği |
ERKEK |
| BAHAULLAH |
Allah katında değer ve kıymet sahibi. |
ERKEK |
| BAHİR |
Deniz-Belli, açık-Işıklı, parlak |
ERKEK |
| BAHİRA |
1. Kulağı yarık dişi deve veya koyun. Hayvan yavru doğurduğunda veya 5 yavru dişi olduğu zaman hayvanın kulağı kesilerek belirtilirdi. Kur'anı Kerim, bu adetleri kaldırmıştır. |
KIZ |
| BAHİRE |
1. Işıklı, parlak, güzel. 2. Dikenli ağaç. 3. Açık, apaçık. 4. Çok koşan cins deve. 5. Vapur. |
KIZ |
| BAHİSE |
Söz eden, bahseden. |
KIZ |
| BAHİT |
Bahtı açık şanslı. |
ERKEK |
| BAHİYE |
Şehvetli kadın. İsim olarak kullanılmaması uygundur. |
KIZ |
| BAHRA |
Timur devletinin güney sınırını koruyan eski bir sınır kalesi. |
ERKEK |
| BAHRİ |
Denizle ilgili, denizci, denizingücü, sonsuzluğu |
ERKEK |
| BAHRİYE |
Donanma ve denizle ilgili |
KIZ |
| BAHTEVER |
Şah Avrangzeb'in gözde kadınlarından biri. |
ERKEK |
| BAHTI |
1. Bahtla, kaderle ilgili. 2..Kimi Divan şairlerinin ortak mahlası. |
ERKEK |
| BAHTINUR |
Talihli, şanslı, yazgısı parlak. |
KIZ |
| BAHTIŞEN |
Talihi, kaderi, kısmeti şen. |
KIZ |
| BAHTİSER |
Talihli, şanslı, iyi yazgılı. İşleri başından beri iyi giden. |
KIZ |
| BAHTİYAR |
Mutlu, talihli, Hayatından memnunolan |
KIZ/ERKEK |
| BAKANAY |
Gökyüzünde duran ay, açık seçik. |
KIZ/ERKEK |
| BAKIR |
Er.. 1. inceleyen, tetkik edip açıklayan. 2. Arslan. 3. Hz. Hüseyin'in Zeyne'lAbidin'den torununun adı. |
ERKEK |
| BAKİ |
Süreklilik sahibi, sonsuza kadar kalan, sonsuz, sonu olmayan |
ERKEK |
| BAKİNAZ |
Sürekli nazlanan, çok nazlı. |
KIZ |
| BAKİYE |
Ağlayan kadın. Hüzünlü kadın. |
KIZ |
| BAKYAZI |
Sevilen bir olaydan sonra verilen ziyafet. |
KIZ/ERKEK |
| BALA |
1. Çocuk yavru. 2. Yüksek, yüce, yukarı. 3. Azat. 4. Yedek atı. |
ERKEK |
| BALABAN |
1. Çocuk bekçisi. 2. Gürbüz canlı, cüsseli, insan veya hayvan. Balaban |
ERKEK |
| BALACA |
bala, ufacık küçücük küçük ve güzel |
KIZ |
| BALAHATUN |
Üstün, asil kanlı. Değerli soy mensubu. Balahatun |
KIZ |
| BALAHUN |
Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu Osman Gazi'nin ikinci karısının adı |
KIZ |
| BALAMAN |
1. Çocuk bekçisi. 2. Gürbüz canlı, cüsseli, insan veya hayvan. Balaban |
ERKEK |
|
|
| BALAMİR |
Eski bir Türk kağanı. (IV. yy.) Alanları ve Ostrogotları yenerek batıya sürdü. |
ERKEK |
| BALATEKİN |
1. Çocuk bekçisi. 2. Gürbüz canlı, cüsseli, insan veya hayvan. Balaban |
ERKEK |
| BALCA |
Bal damlası, bal gibi |
ERKEK |
| BALCAN |
Bal gibi tatlı, şirin, hoş. |
ERKEK |
| BALCIN |
1. Bal'a doymuş. 2. Çok tatlı, bal gibi. |
KIZ |
| BALDAN |
Bal gibi tatlı, şirin, hoş. |
KIZ |
| BALDAŞ |
bal gibi tatlı, taş, gibi sağlam, sert |
ERKEK |
| BALDEMİR |
Güçlü, kuvvetli, şirin. |
ERKEK |
| BALER |
Tatlı dilli, cana yakın kimse. |
ERKEK |
| BALGIN |
1. Bal'a doymuş. 2. Çok tatlı, bal gibi. |
KIZ |
| BALHAN |
Hazar denizi sahilinde Anuderyanın eski yatağının denize vardığı yerde bir dağ silsilesi. |
KIZ |
| BALI |
Türk erenlerinden biri, gömütü Sofya'da bulunan Balı eren. |
ERKEK |
| BALIM |
1. Kardeş. 2. Çok sevgili, samimi arkadaş. |
KIZ/ERKEK |
| BALIN |
1. Kardeş. 2. Çok sevgili, samimi arkadaş. |
KIZ |
| BALİ |
Eski, koca, köhne. |
ERKEK |
| BALİBEY |
Osmanlı beylerinden. Bosna beyi olarak Kanuni'nin Belgrad Seferine katildi. Mohaç savaşında(1526) düşmanı iki yandan çevirerek zaferin kazanılmasında büyük payı oldu. |
ERKEK |
| BALİSOY |
Eski, köklü soydan gelen. |
ERKEK |
| BALK |
Şimşek. |
ERKEK |
| BALKAN |
1. Sarp ve ormanlık sıradağları. 2. Avrupa'nın güneydoğu bölgesine verilen isim. Bulgaristan, Yunanistan, Yugoslavya, Arnavutluk ve Romanya'yı içerir. |
ERKEK |
| BALKAR |
1. Kuzey Kafkasya'da yaşayan bir Türk boyu. Kıpçaklann bir kolu. 2. Bu boya mensup kişi. |
ERKEK |
| BALKI |
1. Parıltı, ışık. 2. Güzel parlak, süslü. 3. Şimşek. |
KIZ/ERKEK |
| BALKIN |
Pırıldayan, parlak |
KIZ |
| BALKIR |
Parıltı, ışık, şimşek. Balkır Rıza |
ERKEK |
| BALKIZ |
Şirin, tatlı, hoş. Belkıs adının örfte söylenişi. |
KIZ |
| BALKOÇ |
1. Parıltı, ışık. 2. Güzel parlak, süslü. 3. Şimşek. |
ERKEK |
| BALSAN |
1. Kardeş. 2. Çok sevgili, samimi arkadaş. |
ERKEK |
| BALSARI |
bal renginde olan, bal sarısı |
KIZ |
| BALSU |
Tatlı su |
KIZ |
| BALTAŞ |
balı gibi tatlı taş gibi sağlam, sert |
ERKEK |
| BANGU |
1. Haykırış, bağırış. 2. Gökgürültüsü, yankı. |
ERKEK |
|
| BANU |
Ev kadını, bayan |
KIZ |
| BANUGÜL |
Ev kadını, bayan |
KIZ |
| BANUHAN |
Hatun hükümdar. |
KIZ |
| BARAK |
Oğuzların Bayat boyuna mensup bir oymak. Gaziantep, Kilis ve Nizip çevresinde yaşarlar. - Barak Han |
ERKEK |
| BARAN |
Direnci kıran, ulu, yüksek, yağmur, yağmur mevsimi, güç, kuvvet |
ERKEK |
| BARANALP |
güçlü yiğit |
ERKEK |
| BARANSEL |
Güce, kuvvete ait. Güçsel. |
ERKEK |
| BARAY |
Ezeli, öncesi olmayan, öncesiz. |
ERKEK |
| BARBAROS |
Avrupa'lılar tarafından Hayrettin Paşa'ya verilen isim |
ERKEK |
| BARCİN |
Bir tür ipekli kumaş. |
KIZ |
| BARÇIN |
Süslü ipek kumaş, Türkleri yöneten yedi kadın hakandan üçüncüsünün ismi |
KIZ/ERKEK |
